شرط پنجم : آن كه ظرف آب وضو بنابر احتياط واجب طلا و نقره نباشد .
و تفصيل أين دو شرط در مسأله بعدى ذكر مىشود .
( مسأله 276 ) اگر آب وضو در ظرف غصبى يا در ظرف طلا يا نقره است و غير از آن آب ديگرى ندارد ، وضوى با آن باطل است ولى اگر آب ديگرى دارد كه در ظرف غصبى يا در ظرف طلا يا نقره نباشد چنانچه معصيت كند و با يكى از آنها وضو بگيرد وضوى أو صحيح مىباشد .
( مسأله 277 ) حوضي كه مثلا يك آجر يا يك سنگ آن غصبى است ، در صورتي كه برداشتن آب در عرف تصرف در آن آجر يا سنگ نباشد اشكالى ندارد و در صورتي كه تصرف بأشد برداشتن آب حرام ولى وضو صحيح است .
( مسأله 278 ) اگر در صحن يكى از امامان يا امامزادگان كه سابقا قبرستان بوده حوض يا نهرى بسازند چنانچه انسان نداند كه زمين صحن را براى قبرستان وقف كرده اند . وضو گرفتن در آن حوض و نهر اشكال ندارد .
شرط ششم : آن كه أعضاء وضو موقع شستن و مسح كردن پاك بأشد .
( مسأله 279 ) اگر پيش از تمام شدن وضو جايى را كه شسته يا مسح كرده نجس شود ، وضو صحيح است .
( مسأله 280 ) اگر غير از أعضاء وضو جايى از بدن نجس بأشد وضو صحيح است . ولى اگر مخرج را از بول يا غائط تطهير نكرده بأشد احتياط مستحب آنست كه أول آن را تطهير كند و بعد وضو بگيرد .
( مسأله 281 ) اگر يكى از أعضاء وضو نجس بأشد و بعد از وضو شك كند كه پيش از وضو آنجا را آب كشيده يا نه ، چنانچه در موقع وضو ملتفت پاك بودن و نجس بودن آنجا نبوده وضو باطل است ، و اگر مىداند ملتفت بوده يا شك دارد كه ملتفت بوده يا نه وضو صحيح است ، و در هر صورت جايى را كه نجس بوده بايد آب بكشد .
( مسأله 282 ) اگر در صورت يا دستها بريدگى يا زخمى است كه خون آن بند نمىآيد ، و آب براى آن ضرر ندارد ، بايد بعد از شستن اجزاء صحيحه آن عضو با رعايت

49