( مسأله 1164 ) اگر در بين نماز شك كند كه يكى از كارهاى واجب آن را انجام داده يا نه ، مثلا شك كند كه حمد خوانده يا نه ، چنانچه مشغول كارى كه بايد بعد از آن انجام دهد نشده ، بايد آنچه را كه در انجام آن شك كرده بجا آورد ، و اگر بكارى كه بايد بعد از آن انجام دهد مشغول شده ، مثلا در حال خواندن سوره شك كند حمد خوانده يا نه به شك خود اعتنا نكند .
( مسأله 1165 ) اگر در بين خواندن آية شك كند كه آية پيش را خوانده يا نه ، يا وقتى كه آخر آية را مىخواند شك كند كه أول آن را خوانده يا نه ، اعتناء نكردن به شك محل اشكال است .
( مسأله 1166 ) اگر بعد از ركوع يا سجود شك كند كه كارهاى واجب آن مانند ذكر و آرام بودن بدن را انجام داده يا نه ، بايد به شك خود اعتنا نكند .
( مسأله 1167 ) اگر در حالي كه به سجده مىرود شك كند كه ركوع كرده يا نه ، لازم است بر گشته و بايستد و ركوع را بجا آورد ، و اگر شك كند كه بعد از ركوع ايستاده يا نه ، به شك خود اعتنا نكند .
( مسأله 1168 ) اگر در حال بر خاستن شك كند كه سجده يا تشهد را بجا آورده يا نه ، بايد بر گردد و بجا آورد .
( مسأله 1169 ) كسى كه نشسته يا خوابيده نماز مىخواند ، اگر موقعى كه حمد يا تسبيحات مىخواند ، شك كند كه سجده يا تشهد را بجا آورده يا نه ، بايد به شك خود اعتنا نكند و اگر پيش از آن كه مشغول حمد يا تسبيحات شود ، شك كند كه سجده يا تشهد را بجا آورده يا نه ، بايد بجا آورد .
( مسأله 1170 ) اگر شك كند كه يكى از ركنهاى نماز را بجا آورده يا نه چنانچه مشغول كارى كه بعد از آنست نشده بايد آن را بجا آورد ، مثلا اگر پيش از خواندن تشهد شك كند كه دو سجده را بجا آورده يا نه بايد بجا آورد ، و چنانچه بعد يادش بيايد كه آن ركن را بجا آورده ، چون ركن زياد شده بنابر احتياط نمازش باطل است .
( مسأله 1171 ) اگر شك كند عملي را كه ركن نيست بجا آورده يا نه چنانچه

205