دوم : شك در شماره ركعتهاى نماز سه ركعتي .
سوم : آن كه در نماز چهار ركعتي شك كند كه يك ركعت خوانده يا بيشتر .
چهارم : آن كه در نماز چهار ركعتي پيش از تمام شدن ذكر سجده دوم شك كند كه دو ركعت خوانده يا بيشتر .
پنجم : شك بين دو و پنج يا دو و بيشتر از پنج .
ششم : شك بين سه و شش يا سه و بيشتر از شش .
هفتم : شك در ركعتهاى نماز كه نداند چند ركعت خوانده است .
هشتم : شك بين چهار و شش يا چهار و بيشتر از شش .
( مسأله 1162 ) اگر يكى از شكهاى باطل كننده براى انسان پيش آيد ، بهتر آنست كه نماز را به هم نزند ، بلكه بقدرى فكر كند كه صورت نماز به هم بخورد ، يا از پيدا شدن يقين يا گمان نا اميد شود .
شكهائى كه نبايد به آنها اعتنا كرد ( مسأله 1163 ) شكهائى كه نبايد به آنها اعتنا كرد از أين قرار است :
" أول " شك در چيزى كه محل بجا آوردن آن گذشته است : مثل آن كه در ركوع شك كند كه حمد را خوانده يا نه .
" دوم " شك بعد از سلام نماز .
" سوم " شك بعد از گذشتن وقت نماز .
" چهارم " شك كثير الشك يعنى كسى كه زياد شك مىكند .
" پنجم " شك امام در شماره ركعتهاى نماز ، در صورتي كه مأموم شماره آنها را بداند ، و هم چنين شك مأموم در صورتي كه امام شماره ركعتهاى نماز را بداند .
" ششم " شك در نمازهاى مستحبى .
1 - شك در چيزى كه محل آن گذشته است

204