براى ركوع إشارة كند و يك نماز هم - در صورت تمكن - نشسته بخواند .
( مسأله 1032 ) كسى كه براى ركوع بايد إشارة كند با سر إشارة مىكند و اگر نتواند ، بايد به نيت ركوع چشمها را هم بگذارد و ذكر آن را بگويد و به نيت بر خاستن از ركوع ، چشمها را باز كند ، و اگر از أين هم عاجز است احتياطا در قلب خود نيت ركوع كند و ذكر آن را بگويد .
( مسأله 1033 ) كسى كه نمىتواند ايستاده ركوع كند ، ولى براى ركوع مىتواند در حالي كه نشسته است خم شود ، بايد ايستاده نماز بخواند و براى ركوع با سر إشارة نمايد ، و احتياط واجب آنست كه نماز ديگرى هم بخواند و موقع ركوع آن بنشيند و براى ركوع خم شود .
( مسأله 1034 ) اگر بعد از رسيدن به حد ركوع و آرام گرفتن بدن سر از ركوع بردارد ، و دو مرتبه به اندازه ركوع خم شود ، نمازش باطل است .
( مسأله 1035 ) بعد از تمام شدن ذكر ركوع ، بايد راست بايستد و بعد از آن كه بدن آرام گرفت به سجده رود و اگر عمدا پيش از ايستادن ، يا پيش از آرام گرفتن بدن ، به سجده رود نمازش باطل است .
( مسأله 1036 ) اگر ركوع را فراموش كند ، و پيش از آن كه به سجده برسد يادش بيايد بايد بايستد بعد به ركوع رود ، و چنانچه به حالت خميدگى به ركوع بر گردد نمازش باطل است .
( مسأله 1037 ) اگر بعد از آن كه پيشانى به زمين رسيد ، يادش بيايد كه ركوع نكرده ، لازم است بر گردد و ركوع را بعد از ايستادن بجا آورد ، و در صورتي كه در سجده دوم يادش بيايد نمازش باطل است .
( مسأله 1038 ) احتياط واجب آن است كه پيش از رفتن به ركوع در حالي كه راست ايستاده تكبير بگويد ، و مستحب است در ركوع زانوها را به عقب دهد ، و پشت را صاف نگهدارد و گردن را بكشد و مساوى پشت نگهدارد ، و بين دو قدم را نگاه كند ، و پيش از ذكر يا بعد از آن صلوات بفرستد ، و بعد از آن كه از ركوع بر خاست وراست

179