الله كفايت مىكند ، و مىتواند هر دو را بگويد و يا با آنها يا با هر كدام از آنها هر ذكر ديگرى كه مىخواهد بگويد .
( مسأله 1024 ) ذكر ركوع بايد دنبال هم و به عربي صحيح گفته شود و مستحب است آن را سه يا پنج يا هفت مرتبه بلكه بيشتر بگويند .
( مسأله 1025 ) در ركوع بايد به مقدار ذكر واجب ، بدن آرام بأشد و در ذكر مستحب هم آرام بودن بدن در صورتي كه قصد خصوصيت نمايد أحوط است .
( مسأله 1026 ) اگر موقعى كه ذكر واجب ركوع را مىگويد ، بي اختيار بقدرى حركت كند كه از حال آرام بودن بدن خارج شود ، لازم است كه بعد از آرام گرفتن بدن ، دوباره ذكر را بگويد ، ولى اگر كمي حركت كند كه از حال آرام بودن بدن خارج نشود ، يا انگشتان را حركت دهد ضرري ندارد .
( مسأله 1027 ) اگر پيش از آن كه به مقدار ركوع خم شود و بدن آرام گيرد عمدا ذكر ركوع را بگويد ، نمازش باطل است .
( مسأله 1028 ) اگر پيش از تمام شدن ذكر واجب عمدا سر از ركوع بردارد نمازش باطل است ، و اگر سهوا سر بر دارد ، چنانچه پيش از آن كه از حال ركوع خارج شود ، يادش بيايد كه ذكر ركوع را تمام نكرده ، بايد در حال آرامى بدن ذكر را بگويد ، و اگر بعد از آن كه از حال ركوع خارج شد يادش بيايد احتياط واجب آن است برگردد و ركوع را بجا آورد و نماز را تمام كند و سپس اعاده نمايد .
( مسأله 1029 ) اگر نتواند به مقدار ذكر در ركوع بماند ، احتياط واجب آن است كه بقيه آن را در حال برخاستن بگويد .
( مسأله 1030 ) اگر به واسطه مرض و مانند آن در ركوع آرام نگيرد ، نمازش صحيح است ، ولى بايد پيش از آن كه از حال ركوع خارج شود ، ذكر واجب را به نحوى كه گذشت بگويد .
( مسأله 1031 ) هر گاه نتواند به اندازه ركوع خم شود ، بايد به چيزى تكيه دهد و ركوع كند ، و اگر موقعى هم كه تكيه داده نتواند بطور معمول ركوع كند بنابر احتياط

178