نجس بوده ، در صورتي كه آب كشيدن بدن نماز را به هم نمىزند بدن را آب بكشد و اگر نماز را به هم مىزند بايد بنابر احتياط با همان حال نماز را تمام كند ، و بعد قضاء نمايد .
( مسأله 804 ) كسى كه در پاك بودن بدن يا لباس خود شك دارد ، چنانچه نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد كه بدن يا لباسش نجس بوده ، نماز أو صحيح است .
( مسأله 805 ) اگر لباس را آب بكشد و يقين كند كه پاك شده است و با آن نماز بخواند ، و بعد از نماز بفهمد پاك نشده ، نمازش صحيح است .
( مسأله 806 ) اگر خونى در بدن يا لباس خود ببيند و يقين كند كه از خونهاى نجس نيست ، مثلا يقين كند كه خون پشه است ، چنانچه بعد از نماز بفهمد از خونهائى بوده كه نمىشود با آن نماز خواند ، نمازش صحيح است .
( مسأله 807 ) اگر يقين كند خونى كه در بدن يا لباس أو است خون نجسى است كه نماز با آن صحيح است ، مثلا يقين كند خون زخم و دمل است چنانچه بعد از نماز بفهمد خونى بوده كه نماز با آن باطل است ، نمازش صحيح است .
( مسأله 808 ) اگر نجس بودن چيزى را فراموش كند و بدن يا لباسش با رطوبت به آن برسد ، و در حال فراموشى نماز بخواند و بعد از نماز يادش بيايد نمازش صحيح است ، ولى اگر بدنش با رطوبت به چيزى كه نجس بودن آن را فراموش كرده برسد و بدون أين كه خود را آب بكشد ، غسل كند و نماز بخواند ، غسل و نمازش باطل است ، مگر أين كه طورى بأشد كه به غسل نمودن ، بدن نيز پاك شود ، و نيز اگر جائى از أعضاء وضو با رطوبت به چيزى كه نجس بودن آن را فراموش كرده برسد و پيش از آن كه آنجا را آب بكشد ، وضو بگيرد و نماز بخواند ، وضو و نمازش باطل مىباشد ، مگر أين كه طورى بأشد كه به وضو گرفتن أعضاء وضو نيز پاك شود .
( مسأله 809 ) كسى كه غير از لباس نجس ، لباس ديگرى ندارد ، اگر بواسطة سرما و مانند آن نمىتواند لباس خود را بيرون آورد بايد با لباس نجس نماز بخواند ، و نمازش صحيح است و اگر بتواند لباس را بيرون آورد احتياط واجب آنست كه هم با آن لباس نماز بخواند و هم نماز را برهنه به دستوري كه براى برهنگان گفته شد انجام

144