احكام غصب غصب آنست كه انسان از روى ظلم بر مال يا حق كسى مسلط شود و أين يكى از گناهان بزرگ است كه اگر كسى انجام دهد در قيامت به عذاب سخت گرفتار مىشود . از حضرت پيغمبر أكرم ( ص ) روايت شده است كه : هر كس يك وجب زمين از ديگرى غصب كند در قيامت آن زمين را از هفت طبقه آن مثل طوق به گردن أو مىاندازند .
( مسأله 2560 ) اگر انسان نگذارد مردم از مسجد و مدرسه و پل و جاهاى ديگرى كه براى عموم ساخته شده استفاده كنند ، حق آنان را غصب نموده و هم چنين است اگر كسى در مسجد جائى را براى خود بگيرد و ديگرى را نگذارد كه از آنجا استفاده نمايد ، مگر آن كه گرفتن جا در ابتدا به نحو حق بأشد و بعد ترك جا هم به نحوى نباشد كه علاقة شخص از آنجا قطع شده ، بأشد مثل أين كه در نماز جماعت كسى به نماز أول اقتدا كند و بعد از آن بواسطة بعضي از عوارض خارج شود و بخواهد كه براى نماز دوم برگردد كه در أين صورت ظاهر أين است كه اشغال محل ، غصب شمرده نمىشود .
( مسأله 2561 ) چيزى را كه انسان پيش طلبكار گرو مىگذارد بايد پيش أو بماند كه اگر طلب أو را ندهد طلب خود را از آن بدست آورد ، پس اگر پيش از آن كه طلب أو را بدهد آن چيز را از أو بگيرد حق أو را غصب كرده است .
( مسأله 2562 ) مالى را كه نزد كسى گرو گذاشته اند اگر ديگرى غصب كند هر يك از صاحب مال و طلبكار مىتوانند چيزى را كه غصب كرده از أو مطالبه نمايند ، و چنانچه آن چيز را از أو بگيرند باز هم در گرو است و اگر آن چيز از بين برود و عوض آن را بگيرند بنابر مشهور آن عوض هم مثل خود آن چيز گرو مىباشد .
( مسأله 2563 ) اگر انسان چيزى را غصب كند بايد به صاحبش برگرداند و اگر آن چيز از بين برود بايد عوض آن را به أو بدهد .
( مسأله 2564 ) اگر از چيزى كه غصب كرده منفعتى بدست آيد مثلا از گوسفندى

442