احكام وديعه ( امانت ) ( مسأله 2343 ) اگر انسان مال خود را به كسى بدهد و بگويد نزد تو امانت بأشد و أو هم قبول كند ، يا بدون أين كه حرفى بزنند صاحب مال بفهماند كه مال را براى نگهدارى به أو مىدهد و أو هم به قصد نگهدارى كردن بگيرد ، بايد به احكام وديعه و امانت داري كه بعدا گفته مىشود عمل نمايد .
( مسأله 2344 ) امانت دار و كسى كه مال را امانت مىگذارد بايد هر دو عاقل باشند ، پس اگر انسان مالى را پيش ديوانه امانت بگذارد يا ديوانه مالى را پيش كسى امانت بگذارد صحيح نيست . ولى جائز است بچه مميز با اذن ولى مالش را نزد كسى امانت بگذارد و هم چنين جائز است مال ديگرى را با اذنش نزد كسى امانت بگذارد و امانت گذاشتن نزد بچه مميز اشكال ندارد اگر چه ولى اجازه نداده بأشد ( مسأله 2345 ) اگر از بچه أي چيزى را بدون اذن صاحبش بطور امانت قبول كند بايد آن را به صاحبش بدهد و اگر آن چيز مال خود بچه است و ولى در امانت گذاشتن بچه اجازه نداده بأشد لازم است آن مال را به ولى أو برساند ، و چنانچه در رساندن مال به آنان كوتاهى كند و تلف شود بايد عوض آن را بدهد ، و هم چنين است حال اگر امانت گذار ديوانه بأشد .
( مسأله 2346 ) كسى كه نمىتواند امانت را نگهدارى نمايد در صورتي كه امانت گذار ملتفت حال أو نباشد بنابر احتياط واجب بايد قبول نكند .
( مسأله 2347 ) اگر انسان به صاحب مال بفهماند كه براى نگهدارى مال أو حاضر نيست ، چنانچه أو مال را بگذارد و برود و آن مال تلف شود كسى كه امانت را قبول نكرده ضامن نيست ، ولى احتياط مستحب آنست كه اگر ممكن بأشد آن را نگهدارى نمايد .
( مسأله 2348 ) كسى كه چيزى را امانت مىگذارد هر وقت بخواهد مىتواند آن را

404