پس بگيرد ، و كسى هم كه امانت را قبول مىكند هر وقت بخواهد مىتواند آن را به صاحبش بر گرداند .
( مسأله 2349 ) اگر انسان از نگهدارى امانت منصرف شود و وديعه را به هم بزند بايد هر چه زودتر مال را به صاحب آن يا وكيل يا ولى صاحبش برساند ، يا به آنان خبر دهد كه به نگهدارى حاضر نيست . و اگر بدون عذر مال را به آنان نرساند و خبر هم ندهد چنانچه مال تلف شود بايد عوض آن را بدهد .
( مسأله 2350 ) كسى كه امانت را قبول مىكند اگر براى آن جاى مناسبى ندارد بايد جاى مناسب تهيه نمايد و طورى آن را نگهدارى كند كه مردم نگويند در نگهدارى آن كوتاهى نموده است و اگر در جائى كه مناسب نيست بگذارد و تلف شود بايد عوض آن را بدهد .
( مسأله 2351 ) كسى كه امانت را قبول مىكند اگر در نگهدارى آن كوتاهى نكند و تعدى يعنى زيادة روى هم ننمايد ، و اتفاقا آن مال تلف شود ضامن نيست ، ولى اگر آن را در جائى بگذارد كه مأمون از آن نباشد كه ظالمي بفهمد و آن را ببرد چنانچه تلف شود بايد عوض آن را به صاحبش بدهد .
( مسأله 2352 ) اگر صاحب مال براى نگهدارى مال خود جائى را معين كند و به كسى كه امانت را قبول كرده بگويد كه بايد مال را در اينجا حفظ كنى ، و اگر احتمال هم بدهى كه از بين برود نبايد آن را به جاى ديگر ببرى ، نمىتواند آن را به جاى ديگر ببرد و اگر به جاى ديگر ببرد و تلف شود ضامن است .
( مسأله 2353 ) اگر صاحب مال براى نگهدارى مال خود جائى را معين كند ، و كسى كه امانت را قبول كرده بداند آن محل در نظر صاحب مال خصوصيتى نداشته ، بلكه يكى از موارد حفظ آن بوده ، مىتواند آن را به جاى ديگرى كه مال در آنجا محفوظ تر يا مثل محل أولى است ببرد ، و چنانچه مال در آنجا تلف شود ضامن نيست .
( مسأله 2354 ) اگر صاحب مال ديوانه شود ، كسى كه امانت را قبول كرده بايد فورا امانت را به ولى أو برساند و يا به ولى أو خبر دهد ، و اگر بدون عذر شرعي مال را به ولى

405