احكام رهن ( مسأله 2318 ) رهن آنست كه بدهكار مقداري از مال خود را نزد طلبكار بگذارد كه اگر طلب أو را ندهد طلبش را از آن مال بدست آورد .
( مسأله 2319 ) در رهن لازم نيست صيغه بخوانند و همين قدر كه بدهكار مال خود را به قصد گرو به طلبكار بدهد و طلبكار به همين قصد بگيرد رهن صحيح است .
( مسأله 2320 ) گرو دهنده و كسى كه مال را گرو مىگيرد بايد بالغ و عاقل باشند و كسى آنها را مجبور نكرده بأشد ، و نيز بايد گرو دهنده مفلس و سفيه نباشد معناى مفلس و سفيه در مساله " 2227 " گذشت .
( مسأله 2321 ) انسان مالى را مىتواند گرو بگذارد كه شرعا بتواند در آن تصرف كند ، بنابر أين اگر مال كس ديگر را با اجازه أو گرو بگذارد صحيح است .
( مسأله 2322 ) چيزى را كه گرو مىگذارند بايد خريد و فروش آن صحيح بأشد ، پس اگر شراب و مانند آن را گرو بگذارند درست نيست .
( مسأله 2323 ) استفاده چيزى را كه گرو مىگذارند مال كسى است كه آن را گرو گذاشته است .
( مسأله 2324 ) طلبكار نمىتواند مالى را كه گرو گرفته بدون اجازه بدهكار ملك كسى كند ، مثلا ببخشد يا بفروشد . ولى اگر آن را ببخشد يا بفروشد بعد بدهكار اجازه نمايد اشكال ندارد .
( مسأله 2325 ) اگر طلبكار چيزى را كه گرو برداشته با اجازه بدهكار بفروشد پول آن هم مثل خود مال گرو مىباشد . و هم چنين است در صورتي كه بي اجازه أو بفروشد و بعد بدهكار امضا كند يا آن كه خود بدهكار آن چيز را با اجازه طلبكار بفروشد كه عوض آن گرو بأشد ، و در صورتي كه بي اجازه أو بأشد أظهر آن است كه بيع باطل مىباشد .

399