احكام قرض قرض دادن از كارهاى مستحبى است كه در آيات قرآن و اخبار راجع به آن زياد سفارش شده است . از پيغمبر أكرم ( صلى الله عليه وآله ) روايت شده كه هر كس به برادر مسلمان خود قرض بدهد مال أو زياد مىشود و ملائكه بر أو درود مى فرستند ، و اگر با بدهكار خود مدارا كند بدون حساب و به سرعت از صراط مىگذرد ، و كسى كه برادر مسلمانش از أو قرض بخواهد و ندهد بهشت بر أو حرام مىشود .
( مسأله 2291 ) در قرض لازم نيست صيغه بخوانند بلكه اگر چيزى را به نيت قرض به كسى بدهد و أو هم به همين قصد بگيرد صحيح است .
( مسأله 2292 ) در قرضى كه مدت ندارد هر وقت بدهكار بدهى خود را بپردازد طلبكار بايد قبول نمايد .
( مسأله 2293 ) اگر در صيغه قرض براى پرداخت آن مدتى قرار دهند ، ظاهر آنست كه طلبكار پيش از تمام شدن آن مدت نمىتواند طلب خود را مطالبه كند ، ولى اگر مدت نداشته بأشد طلبكار هر وقت بخواهد مىتواند طلب خود را مطالبه نمايد .
( مسأله 2294 ) اگر طلبكار در جائى كه حق مطالبه دارد طلب خود را مطالبه كند چنانچه بدهكار بتواند بدهى خود را بدهد بايد فورا آن را بپردازد و اگر تأخير بيندازد گناهكار است .
( مسأله 2295 ) اگر بدهكار غير از خانه أي كه در آن نشسته و اثاثيه منزل و چيزهاى ديگرى كه به آنها احتياج دارد چيزى نداشته بأشد ، طلبكار نمىتواند طلب خود را از أو مطالبه نمايد ، بلكه بايد صبر كند تا بتواند بدهى خود را بدهد .
( مسأله 2296 ) كسى كه بدهكار است و نمىتواند بدهى خود را بدهد چنانچه بتواند كسب مناسب با شأنش كند ، واجب است كه كسب كند و بدهى خود را بدهد .
( مسأله 2297 ) اگر طلبكار غائب گردد و خبري از أو نباشد بدهكار بايد قصد أداء

394