( مسأله 1205 ) اگر شك أو از بين برود و شك ديگرى برايش پيش آيد ، مثلا أول شك كند كه دو ركعت خوانده يا سه ركعت ، بعد شك كند كه سه ركعت خوانده يا چهار ركعت ، بايد به دستور شك دوم عمل نمايد .
( مسأله 1206 ) اگر بعد از نماز شك كند كه در حال نماز مثلا بين دو و چهار شك كرده ، يا بين سه و چهار ، جايز است كه نماز احتياط را نخواند و أصل نماز را دوباره بخواند .
( مسأله 1207 ) اگر بعد از نماز بفهمد كه در حال نماز شكى براى أو پيش آمده ، ولى نداند از شكهاى باطل يا صحيح بوده ، و اگر از شكهاى صحيح بوده نداند كدام قسم آن بوده است ، جايز است نماز احتياط را نخواند و أصل نماز را دوباره بخواند .
( مسأله 1208 ) كسى كه نشسته نماز مىخواند ، اگر شكى كند كه بايد براى آن يك ركعت نماز احتياط ايستاده يا دو ركعت نشسته بخواند ، بايد يك ركعت نشسته بجا آورد و اگر شكى كند كه بايد براى آن دو ركعت نماز احتياط ايستاده بخواند ، بايد دو ركعت نشسته بجا آورد .
( مسأله 1209 ) كسى كه ايستاده نماز مىخواند ، اگر موقع خواندن نماز احتياط از ايستادن عاجز شود بايد مثل كسى كه نماز را نشسته مىخواند كه حكم آن در مساله پيش گفته شد ، نماز احتياط را بجا آورد .
( مسأله 1210 ) كسى كه نشسته نماز مىخواند ، اگر موقع خواندن نماز احتياط بتواند بايستد ، بايد بوظيفه كسى كه نماز را ايستاده مىخواند عمل كند .
دستور نماز احتياط ( مسأله 1211 ) كسى كه نماز احتياط بر أو واجب است ، بعد از سلام نماز بايد فورا نيت نماز احتياط كند و تكبير بگويد و حمد را بخواند و به ركوع رود و دو سجده نمايد پس اگر يك ركعت نماز احتياط بر أو واجب است ، بعد از دو سجده تشهد بخواند

213