مسأله 489 - زنى كه عادت وقتيه و عدديه دارد ، اگر بعد از آن كه سه روز يا بيشتر خون ديد ، پاك شود و دوباره خون ببيند و فاصله بين دو خون كمتر از ده روز باشد و همه روزهائى كه خون ديده با روزهائى كه در وسط پاك بوده از ده روز بيشتر باشد - مثل آن كه پنج روز خون ببيند و پنج روز پاك شود ، و دوباره پنج روز خون ببيند - چند صورت دارد :
1 - آن كه تمام خونى كه دفعه اول ديده ، يا مقدارى از آن ، در روزهاى عادت باشد و خون دوم كه بعد از پاك شدن مىبيند در روزهاى عادت نباشد ، كه بايد همه خون اول را حيض ، و خون دوم را استحاضه قرار دهد .
2 - آن كه خون اول در روزهاى عادت نباشد ، و تمام خون دوم يا مقدارى از آن در روزهاى عادت باشد ، كه بايد همه خون دوم را حيض ، و خون اول را استحاضه قرار دهد .
3 - آن كه مقدارى از خون اول و دوم در روزهاى عادت باشد و خون اولى كه در روزهاى عادت بوده ، از سه روز كمتر نباشد و با پاكى وسط و مقدارى از خون دوم كه آن هم در روزهاى عادت باشد و خون اولى كه در روزهاى عادت بوده از ده روز بيشتر نباشد كه در اين صورت ، اگر يك روز يا دو روز خون زودتر ديده باشد ، احتياط آنست كه در اين دو روز آنچه را كه بر حائض حرامست ترك كند و كارهاى مستحاضه را بجا آورد و همچنين به مقدار آن از ايام عادت را در آخر ده روز ، احتياط بنمايد و مقدارى از خون اول را كه در عادت بوده با مقدارى از خون دوم را كه در عادت بوده ، حيض قرار دهد و در پاكى در بين احتياط كند به ترك آنچه بر حائض حرام است و عبادتهاى خود را بجا آورد ، مثلا - اگر عادتش از سوم ماه تا دهم بوده - در صورتى كه يك ماه از اول تا ششم ، خون ببيند و يك روز پاك شود و بعد تا چهاردهم ، خون ببيند در روز اول و دوم ماه و نهم و دهم ، بايد چنان كه گفته شد احتياط نمايد و روز سوم تا ششم و هشتم را حيض قرار دهد و در هفتم كه پاكى در بين است نيز به نحوى كه گفته شد ، احتياط كند به ترك آنچه بر حائض حرام است و بجا آوردن عبادتها .

82