شنيدن از خود مجتهد . دوم شنيدن از دو نفر عادل سوم شنيدن از كسى كه انسان بگفته او اطمينان دارد . چهارم ديدن در رساله مجتهد ، در صورتى كه انسان بدرستى آن رساله اطمينان داشته باشد .
مسأله 6 - تا انسان يقين نكند كه فتواى مجتهد عوض شده است ، مىتواند به آنچه در رساله نوشته شده عمل نمايد ، و اگر احتمال دهد كه فتواى او عوض شده جستجو لازم نيست .
مسأله 7 - اگر مجتهد اعلم در مسأله‌اى فتوى دهد ، كسى كه از او تقليد مىكند ، بنابر احتياط نمىتواند در آن مسأله به فتواى مجتهد ديگر عمل كند ولى اگر فتوى ندهد و بفرمايد احتياط آنست كه فلانطور عمل شود ، مثلا بفرمايد احتياط آنست كه در ركعت سوم و چهارم نماز سه مرتبه تسبيحات اربعه يعنى سبحان الله والحمد لله ولا إله إلا الله والله اكبر بگويند ، مقلد بايد يا به اين احتياط ، كه احتياط واجبش مىگويند عمل كند و سه مرتبه بگويد ، يا به فتواى مجتهدى كه علم او از مجتهد اعلم كمتر و از مجتهدهاى ديگر بيشتر است عمل نمايد ، پس اگر او يك مرتبه گفتن را كافى بداند ، مىتواند يك مرتبه بگويد و همچنين است اگر مجتهد اعلم بفرمايد مسأله محل تأمل يا محل اشكال است .
مسأله 8 - اگر مجتهد اعلم بعد از آن كه در مسأله‌اى فتوى داده احتياط كند ، مثلا بفرمايد ظرف نجس را كه يك مرتبه در آب كر بشويند پاك مىشود ، اگر چه احتياط آنست كه سه مرتبه بشويند ، مقلد او مىتواند در آن مسأله به فتواى او عمل كند و يك مرتبه بشويد و مىتواند به فتواى مجتهدى كه سه مرتبه شستن را لازم مىداند رفتار كند و بعنوان احتياط سه مرتبه بشويد .
مسأله 9 - اگر مجتهدى كه انسان از او تقليد مىكند ، از دنيا برود بايد از مجتهد زنده تقليد كند . ولى كسى كه در مسأله‌اى به فتواى مجتهدى عمل كرده يا آن را ياد گرفته و ملتزم به عمل به آن شده باشد ، اگر بعد از مردن آن مجتهد در آن مسأله به فتواى مجتهد زنده رفتار نكرده باشد ، مىتواند در آن مسأله به فتواى مجتهدى كه از دنيا رفته باقى باشد ، اگر چه احتياط مستحب آنست كه به فتواى مجتهد زنده رفتار نمايد .

6