است .
پنجم : آن كه در امر و نهى او مفسده و ضررى نباشد ، پس با احتمال عقلائى به ضرر ومفسده ، ساقط مىشود .
درجات امر به معروف و نهى از منكر :
مسأله 2863 - لازمه ايمان به خداوند متعال و ايمان به انبياء عظام صلوات الله عليهم اجمعين و ايمان به احكام الهى آنست كه شخص مؤمن ، قلبا از منكر و معصيت خداوند متعالى ، منزجر باشد و منكر را قلبا انكار كند .
مسأله 2864 - چون مقصود از امر به معروف و نهى از منكر آنست كه مرتكب فعل حرام و ترك واجب ، اين عمل را ترك كند پس اگر به مجرد اظهار كراهت از اين عمل - ولو به اعراض و ترك معاشرت و مراوده - مرتكب ، مرتدع مىشود و ترك مىكند ، كافى است در اداء وظيفه امر به معروف و نهى از منكر و حاجت به امر و نهى علاوه نيست و اين ، درجه اول از امر به معروف و نهى از منكر است .
مسأله 2865 - درجه دوم از امر به معروف و نهى از منكر آنست كه اگر مرتكب منكر ، با اظهار كراهت ، ترك معصيت نكرد با حسن خلق و كلام حسن او را امر به ترك منكر نمايد و مصالح ترك منكر و فعل معروف و مفاسد عكس آن را بيان كند تا مرتكب ، متنبه شود و ترك معصيت بنمايد ، و اگر به همين مقدار مرتكب ، متنبه شد و معصيت را ترك كرد اداء وظيفه شده است .
مسأله 2866 - درجه سوم از امر به معروف و نهى از منكر آنست كه اگر معصيت كار ، به زبان خوش و كلام حسن ، ترك معصيت نكرد با غلظت و كلام خشن و تعيير و سرزنش ، امر و نهى كند با مراعات ترتيب درجات زبرى و خشونت .
مسأله 2867 - درجه چهارم از امر به معروف و نهى از منكر آنست كه معصيت كار ، از درجات مذكوره ، ترك معصيت نكند و مصر باشد در اين صورت اگر بداند به زدن ، ترك مىكند و يا اقلا احتمال عقلائى باشد كه زدن ، مؤثر است و از

491