مسأله 260 - احتياط واجب آنست كه در مسح پا ، دست را بر سر انگشتها بگذارد و بعد به روى پا بكشد ، نه آن كه تمام دست را روى پا بگذارد و كمى بكشد .
مسأله 261 - در مسح سر و روى پا ، بايد دست را روى آنها بكشد و اگر دست را نگهدارد و سر يا پا را به آن بكشد وضو باطل است . ولى اگر موقعى كه دست را مىكشد سر يا پا مختصرى حركت كند اشكال ندارد .
مسأله 262 - جاى مسح بايد خشك باشد و اگر بقدرى تر باشد كه رطوبت كف دست به آن اثر نكند ، مسح باطل است . ولى اگر ترى آن بقدرى كم باشد كه رطوبتى كه بعد از مسح در آن ديده مىشود بگويند فقط از ترى كف دست است اشكال ندارد .
مسأله 263 - اگر براى مسح ، رطوبتى در كف دست نمانده باشد ، نمىتواند دست را با آب خارج تر كند ، بلكه بايد از اعضاء ديگر وضو رطوبت بگيرد و با آن مسح نمايد .
مسأله 264 - اگر رطوبت كف دست فقط به اندازه مسح سر باشد احتياط واجب آنست كه سر را با همان رطوبت مسح كند ، و براى مسح پاها از اعضاء ديگر وضو رطوبت بگيرد .
مسأله 265 - مسح كردن از روى جوراب و كفش باطل است ولى اگر بواسطه سرماى شديد يا ترس از دزد و درنده و مانند اينها نتواند كفش يا جوراب را بيرون آورد ، مسح كردن بر آنها اشكال ندارد و اگر روى كفش نجس باشد ، بايد چيز پاكى بر آن بيندازد و بر آن چيز مسح كند . و احتياط واجب آنست كه تيمم هم بنمايد .
مسأله 266 - اگر روى پا نجس باشد و نتواند براى مسح ، آن را آب بكشد بايد تيمم نمايد .
وضوى ارتماسى مسأله 267 - وضوى ارتماسى آنست كه انسان صورت و دستها را به قصد وضو در آب فرو برد يا آنها را در آب فرو برد و به قصد وضو بيرون آورد و اگر موقعى كه

44