باشد ، بايد ملاحظه كند كه مردمان معمولى تا كجاى صورت خود را مىشويند او هم تا همانجا را بشويد . و نيز اگر در پيشانى او مو روئيده يا جلوى سرش مو ندارد بايد به اندازه معمول ، پيشانى را بشويد .
مسأله 245 - اگر احتمال دهد چرك يا چيز ديگرى در ابروها و گوشه‌هاى چشم و لب او هست كه نمىگذارد آب به آنها برسد ، چنانچه احتمال او در نظر مردم بجا باشد ، بايد پيش از وضو وارسى كند كه اگر هست بر طرف نمايد .
مسأله 246 - اگر پوست صورت از لاى مو پيدا باشد بايد آب را به پوست برساند و اگر پيدا نباشد شستن مو كافيست و رساندن آب به زير آن لازم نيست .
مسأله 247 - اگر شك كند كه پوست صورت از لاى مو پيدا است يا نه ، بنابر احتياط واجب بايد مو را بشويد و آب را به پوست هم برساند .
مسأله 248 - شستن توى بينى و مقدارى از لب و چشم كه در وقت بستن ديده نمىشود واجب نيست ، ولى براى آن كه يقين كند از جاهائى كه بايد شسته شود ، چيزى باقى نمانده ، واجب است مقدارى از آنها را هم بشويد . و كسى كه نمىدانسته بايد اين مقدار را بشويد : اگر بداند در وضوهائى كه گرفته مقدار واجب را شسته نمازهائى كه خوانده صحيح است .
مسأله 249 - بايد صورت و دستها را از بالا به پائين شست و اگر از پائين به بالا بشويد وضو باطل است .
مسأله 250 - اگر دست را تر كند و به صورت و دستها بكشد ، چنانچه ترى دست بقدرى باشد كه بواسطه كشيدن دست ، آب كمى بر آنها جارى شود كافيست .
مسأله 251 - بعد از شستن صورت بايد دست راست و بعد از آن دست چپ را از آرنج تا سر انگشتها بشويد .
مسأله 252 - براى آن كه يقين كند آرنج را كاملا شسته بايد مقدارى بالاتر از آرنج را هم بشويد .
مسأله 253 - كسى كه پيش از شستن صورت دستهاى خود را تا مچ شسته ، در موقع وضو ، بايد تا سر انگشتان را بشويد . و اگر فقط تا مچ را بشويد وضوى او باطل

42