چهارم - كفارى كه اگر زكات به آنان بدهند به دين اسلام مايل مىشوند ، يا در جنگ به مسلمانان كمك مىكنند ولى بعيد نيست كه اعطاء و دادن اين قسم مخصوص به امام ( عليه السلام ) باشد .
پنجم - خريدارى بنده براى آزاد كردن .
ششم - بدهكارى كه نمىتواند قرض خود را بدهد .
هفتم - سبيل الله يعنى هر كار خير و عمل نيكى كه از شارع مقدس نسبت به آن تشويق شده باشد مثل ساختن مدرسه علوم دينيه و پل و منزلگاه براى مسافرين و زوار و مسجد و دار الايتام و تعظيم شعائر و طبع كتب دينى و نشر معارف اسلامى و هر كارى كه موجب تقرب به خداوند متعال باشد .
هشتم - ابن السبيل يعنى مسافرى كه در سفر درمانده شده و احكام اينها در مسائل آينده گفته خواهد شد .
مسأله 1934 - جايز است در يك دفعه مقدارى زكات به فقير بدهند كه غنى شود ولى اگر به مقدار مخارج يك سال گرفت بعد نمىتواند ، تا به قدر مخارج سال دارد بگيرد .
مسأله 1935 - كسى كه مخارج سالش را داشته ، اگر مقدارى از آن را مصرف كند و بعد شك كند كه آنچه باقى مانده به اندازه مخارج سال او هست يا نه نمىتواند زكات بگيرد .
مسأله 1936 - صنعتگر يا مالك يا تاجرى كه در آمد او از مخارج سالش كمتر است ، مىتواند براى كسرى مخارجش زكات بگيرد ، و لازم نيست ابزار كار ، يا ملك يا سرمايه خود را به مصرف مخارج برساند .
مسأله 1937 - فقيرى كه خرج سال خود و عيالاتش را ندارد ، اگر خانه‌اى دارد كه ملك او است و در آن نشسته ، يا مال سوارى دارد ، چنانچه بدون اينها نتواند زندگى كند ، اگر چه براى حفظ آبرويش باشد ، مىتواند زكات بگيرد و همچنين است اثاث خانه و ظرف و لباس تابستانى و زمستانى و چيزهائى كه به آنها احتياج دارد و فقيرى كه اينها را ندارد ، اگر به اينها احتياج داشته باشد ، مىتواند از زكات خريدارى نمايد .

329