حاكم شرع وكيل بوده كه خمس را بگيرد و از آن شهر به شهر ديگر ببرد .
مسأله 1858 - اگر خمس را از خود مال ندهد و از جنس ديگر بدهد ، بايد به قيمت واقعى آن جنس حساب كند و چنانچه گرانتر از قيمت حساب كند ، اگر چه مستحق به آن قيمت راضى شده باشد ، بايد مقدارى را كه زياد حساب كرده بدهد .
مسأله 1859 - كسى كه از مستحق طلبكار است و مىخواهد طلب خود را بابت خمس حساب كند ، بنابر احتياط مستحب خمس را به او بدهد و بعد مستحق بابت بدهى خود به او برگرداند ، و مىتواند ذمه بدهكار را بدون اين كار بابت خمس برئ نمايد .
مسأله 1860 - مستحق نمىتواند خمس را بگيرد و به مالك ببخشد ، ولى كسى كه مقدار زيادى خمس بدهكار است و فقير شده و مىخواهد مديون اهل خمس نباشد ، اگر مستحق راضى شود كه خمس را از او بگيرد و به او ببخشد اشكال ندارد و در خمس هم مانند زكات قصد قربت معتبر است .
احكام زكات مسأله 1861 - زكات نه چيز واجب است : اول - گندم ، دوم - جو ، سوم - خرما چهارم - كشمش ، پنجم - طلا ، ششم - نقره ، هفتم - شتر ، هشتم - گاو ، نهم - گوسفند ، و اگر كسى مالك يكى از اين نه چيز باشد ، با شرايطى كه بعدا گفته مىشود بايد مقدارى را كه معين شده ، به يكى از مصرفهائى كه دستور داده‌اند برساند .
مسأله 1862 - سلت كه دانه‌ايست به نرمى گندم و خاصيت جو دارد و علس كه مثل گندم است و خوراك مردمان صنعا مىباشد ، زكاتشان بنابر احتياط واجب بايد داده شود .
شرائط واجب شدن زكات مسأله 1863 - زكات در صورتى واجب مىشود كه مال به مقدار نصاب كه بعدا

314