مسأله 1194 - هر گاه كثير الشك در بجا آوردن چيزى شك كند ، بايد بنا بگذارد كه آن را بجا آورده مگر اين كه اگر آن را بجا آورده باشد نماز باطل باشد كه در اين صورت ، بايد بنا بگذارد كه آن را انجام نداده ، مثلا اگر شك كند كه يك ركوع كرده يا بيشتر ، چون با زياد شدن ركوع نماز باطل است بايد بنا بگذارد كه بيشتر از يك ركوع نكرده است .
مسأله 1195 - كسى كه در يك چيز نماز زياد شك مىكند ، چنانچه در چيزهاى ديگر نماز شك كند ، بايد بدستور آن رفتار نمايد مثلا كسى كه زياد شك مىكند سجده كرده يا نه اگر در بجا آوردن ركوع شك كند ، بايد بدستور آن عمل نمايد يعنى : اگر ايستاده ركوع را بجا آورد ، و اگر به سجده رفته اعتنا نكند .
مسأله 1196 - كسى كه در نماز مخصوصى مثلا در نماز ظهر زياد شك مىكند اگر در نماز ديگر مثلا در نماز عصر شك كند ، بايد بدستور شك رفتار نمايد .
مسأله 1197 - كسى كه وقتى در جاى مخصوصى نماز مىخواند ، زياد شك مىكند ، اگر در غير آنجا نماز بخواند و شكى براى او پيش آيد ، بايد بدستور شك عمل نمايد .
مسأله 1198 - اگر انسان شك كند كه كثير الشك شده يا نه ، بايد بدستور شك عمل نمايد . و كثير الشك تا وقتى يقين نكند كه به حال معمول مردم برگشته بايد به شك خود اعتنا نكند .
مسأله 1199 - كسى كه زياد شك مىكند اگر شك كند ركنى را بجا آورده يا نه و اعتنا نكند بعد يادش بيايد كه آن را بجا نياورده ، چنانچه مشغول ركن بعد نشده ، بايد آن را بجا آورد و اگر مشغول ركن بعد شده نماز باطل است ، مثلا اگر شك كند ركوع كرده يا نه و اعتنا نكند ، چنانچه پيش از سجده دوم يادش بيايد كه ركوع نكرده بايد ركوع كند و نماز را تمام نمايد و احتياط مستحب آنست كه نماز را دوباره بخواند و اگر در سجده دوم يادش بيايد ، نمازش باطل است .
مسأله 1200 - كسى كه زياد شك مىكند ، اگر شك كند چيزى را كه ركن نيست بجا آورده يا نه و اعتنا نكند و بعد يادش بيايد كه آن را بجا نياورده ، چنانچه از

208