و در هر دو صورت وجوب اعلان تا يك سال ساقط نمىشود و اگر تا يك سال صاحبش پيدا نشد ، مىتواند در ثمن تصرف كند و يا آن را از طرف صاحبش صدقه بدهد ، و هر وقت صاحب مال پيدا شود بايد عوض ثمن و يا قيمتى را كه به عهده گرفته و مال را براى خود برداشته ، به او رد كند ، بلى اگر ثمن را صدقه داده باشد و صاحب مال به صدقه راضى شود چيزى بر او نيست .
مسأله 2589 - اگر چيزى را كه پيدا كرده موقع وضو گرفتن و نماز خواندن همراه او باشد ، در صورتى كه قصدش اين باشد كه صاحب آن را پيدا كند اشكال ندارد .
مسأله 2590 - اگر كفش او را ببرند و كفش ديگرى به جاى آن بگذارند ، چنانچه بداند كفشى كه مانده مال كسى است كه كفش او را برده ، مىتواند بجاى كفش خودش بردارد ولى اگر قيمت آن از كفش خودش بيشتر باشد ، بايد هر وقت صاحب آن پيدا شد زيادى قيمت را به او بدهد و چنانچه از پيدا شدن او نا اميد شود ، بايد با اجازه حاكم شرع زيادى قيمت را از طرف صاحبش صدقه بدهد و اگر احتمال دهد كفشى كه مانده مال كسى نيست كه كفش او را برده در صورتى كه قيمت آن از 6 / 12 نخود نقره سكه‌دار كمتر باشد ، مىتواند براى خود بردارد و اگر بيشتر باشد بايد تا يك سال اعلان كند و بعد از يك سال احتياطا از طرف صاحبش صدقه بدهد .
مسأله 2591 - اگر مالى را كه كمتر از 6 / 12 نخود نقره سكه‌دار ارزش دارد پيدا كند و از آن صرف نظر نمايد و در مسجد يا جاى ديگر بگذارد ، چنانچه كسى آن را بردارد ، براى او حلال است .
احكام سر بريدن و شكار كردن حيوانات مسأله 2592 - اگر حيوان حلال گوشت را بدستورى كه بعدا گفته مىشود سر ببرند - وحشى باشد يا اهلى - بعد از جان دادن ، گوشت آن حلال و بدن آن پاك است ولى حيوانى كه نجاستخوار شده ، اگر بدستورى كه در شرع معين نموده‌اند ، آن را استبراء نكرده باشند و حيوانى كه انسان با آن وطئ ( نزديكى ) كرده بعد از سر بريدن گوشت آن حلال نيست .

437