مسأله 2304 - طلبكار مىتواند حواله را قبول نكند ، اگر چه كسى كه به او حواله شده فقير نباشد و در پرداختن حواله هم كوتاهى ننمايد .
مسأله 2305 - اگر سر كسى حواله بدهد كه بدهكار نيست ، چنانچه او حواله را قبول كند ، پيش از پرداختن حواله نمىتواند مقدار حواله را از حواله دهنده بگيرد ولى اگر طلبكار طلب خود را به مقدار كمترى صلح كند ، كسى كه حواله را قبول كرده مىتواند تمام مقدار حواله شده را از حواله دهنده مطالبه نمايد .
مسأله 2306 - بعد از آن كه حواله درست شد ، حواله دهنده و كسى كه به او حواله شده ، نمىتوانند حواله را به هم بزنند و هر گاه كسى كه به او حواله شده در موقع حواله فقير نباشد ، اگر چه بعدا فقير شود ، طلبكار هم نمىتواند حواله را به هم بزند ، و همچنين است اگر موقع حواله فقير باشد و طلبكار بداند فقير است ، ولى اگر نداند فقير است و بعد بفهمد ، اگر چه در آن وقت مالدار شده باشد ، طلبكار مىتواند حواله را به هم بزند و طلب خود را از حواله دهنده بگيرد .
مسأله 2307 - اگر بدهكار و طلبكار و كسى كه به او حواله شده ، يا يكى از آنان براى خود حق به هم زدن حواله را قرار دهند ، مطابق قرارى كه گذاشته‌اند ، مىتوانند حواله را به هم بزنند .
مسأله 2308 - اگر حواله دهنده خودش طلب طلبكار را بدهد ، چنانچه به خواهش كسى كه به او حواله شده داده است ، مىتواند چيزى را كه داده از او بگيرد و اگر بدون خواهش او داده ، نمىتواند چيزى را كه داده از او مطالبه نمايد .
احكام رهن مسأله 2309 - رهن آنست كه بدهكار مقدارى از مال خود را نزد طلبكار بگذارد كه اگر طلب او را ندهد طلبش را از آن مال بدست آورد .
مسأله 2310 - در رهن لازم نيست صيغه بخوانند و همين قدر كه بدهكار مال خود را به قصد گرو به طلبكار بدهد و طلبكار هم به همين قصد بگيرد رهن صحيح است .
مسأله 2311 - گرو دهنده و كسى كه مال را گرو مىگيرد بايد مكلف و عاقل

393