باشند و كسى آنان را مجبور نكرده باشد و نيز بايد گرو دهنده سفيه نباشد يعنى مال خود را در كارهاى بيهوده مصرف نكند و همچنين بايد از طرف حاكم شرع از تصرف در مالش ممنوع نباشد .
مسأله 2312 - انسان مالى را مىتواند گرو بگذارد كه شرعا بتواند در آن تصرف كند و اگر مال كس ديگر را گرو بگذارد ، در صورتى صحيح است كه صاحب مال بگويد به گرو گذاشتن راضى هستم .
مسأله 2313 - چيزى را كه گرو مىگذارند ، بايد خريد و فروش آن صحيح باشد پس اگر شراب و مانند آن را گرو بگذارند درست نيست .
مسأله 2314 - استفاده چيزى را كه گرو مىگذارند ، مال صاحب آن است .
مسأله 2315 - طلبكار و بدهكار نمىتوانند مالى را كه گرو گذاشته شده ، بدون اجازه يكديگر ملك كسى كنند ، مثلا ببخشند يا بفروشند . ولى اگر مالك آن را ببخشد يا بفروشد ، بعد طلبكار بگويد راضى هستم اشكال ندارد .
مسأله 2316 - اگر طلبكار چيزى را كه گرو برداشته با اجازه بدهكار بفروشد پول آن هم مثل خود مال ، گرو مىباشد .
مسأله 2317 - اگر موقعى كه بايد بدهى خود را بدهد طلبكار مطالبه كند و او ندهد ، طلبكار مىتواند مالى را كه گرو برداشته بفروشد و طلب خود را بردارد و بايد بقيه را به بدهكار بدهد ، ولى اگر به حاكم شرع دسترسى دارد ، بايد براى فروش آن از حاكم شرع بنابر احتياط لازم اجازه بگيرد .
مسأله 2318 - اگر بدهكار غير از خانه‌اى كه در آن نشسته و چيزهائى كه مانند اثاثيه خانه محل احتياج او است ، چيز ديگرى نداشته باشد ، طلبكار نمىتواند طلب خود را از او مطالبه كند ولى اگر مالى را كه گرو گذاشته خانه و اثاثيه هم باشد ، طلبكار مىتواند بفروشد و طلب خود را بردارد .

394