مسأله 1967 - اگر كسى را در دادن زكات وكيل كند بايد وكيل قصد قربت كند و در وكيل كردن و همچنين وقتى كه زكات را به وكيل مىدهد قصد قربت لازم نيست و اگر كسى را فقط در رساندن زكات به فقير وكيل كند بايد خودش در موقع دادن زكات به وكيل قصد قربت نمايد و احتياطا تا وقتى به فقير مىرسد به قصدش باقى باشد .
مسأله 1968 - اگر مالك يا وكيل او بدون قصد قربت زكات را به فقير بدهد و پيش از آن كه آن مال از بين برود ، خود مالك نيت زكات كند ، زكات حساب مىشود .
مسائل متفرقه زكات مسأله 1969 - موقعى كه گندم و جو را از كاه جدا مىكنند و موقع خشك شدن خرما و انگور ، انسان بايد زكات را به فقير بدهد ، يا از مال خود جدا كند و زكات طلا و نقره و گاو و گوسفند و شتر را بعد از تمام شدن ماه يازدهم بايد به فقير بدهد ، يا از مال خود جدا نمايد . و اگر منتظر فقير معينى باشد ، يا بخواهد به فقيرى بدهد كه از جهتى برترى دارد ، بنابر احتياط لازم زكات را جدا كند تا بعد به آن فقير معين برساند .
مسأله 1970 - بعد از جدا كردن زكات اگر انتظار مورد معينى را نداشته باشد احتياط لازم آنست كه فورا آن را به مستحق بدهد .
مسأله 1971 - كسى كه مىتواند زكات را به مستحق برساند ، اگر ندهد و بواسطه كوتاهى او از بين برود ، بايد عوض آن را بدهد .
مسأله 1972 - كسى كه مىتواند زكات را به مستحق برساند ، اگر زكات را ندهد و بدون آن كه در نگهدارى آن كوتاهى كند از بين برود ، چنانچه دادن زكات را بقدرى تأخير انداخته كه نمىگويند : فورا داده است ، بايد عوض آن را بدهد . و اگر به اين مقدار تأخير نينداخته مثلا دو سه ساعت تأخير انداخته و در همان دو سه ساعت تلف شده ، در صورتى كه مستحق حاضر نبوده ، چيزى بر او واجب نيست و اگر مستحق حاضر بوده ، بنابر احتياط واجب بايد عوض آن را بدهد .
مسأله 1973 - اگر زكات را از خود مال كنار بگذارد ، مىتواند در بقيه آن تصرف

334