كند . و اگر از مال ديگرش كنار بگذارد ، مىتواند در تمام مال تصرف نمايد .
مسأله 1974 - انسان نمىتواند زكاتى را كه كنار گذاشته براى خود بردارد و چيز ديگرى بجاى آن بگذارد .
مسأله 1975 - اگر از زكاتى كه كنار گذاشته منفعتى ببرد مثلا گوسفندى كه براى زكات گذاشته بره بياورد ، مال فقير است .
مسأله 1976 - اگر موقعى كه زكات را كنار مىگذارد مستحقى حاضر باشد احتياط لازم آنست كه زكات را به او بدهد ، مگر كسى را در نظر داشته باشد كه دادن زكات به او از جهتى بهتر باشد .
مسأله 1977 - اگر بدون اجازه حاكم شرع با مالى كه براى زكات كنار گذاشته تجارت كند و ضرر نمايد ، نبايد چيزى از زكات كم كند ولى اگر منفعت كند بنابر احتياط واجب بايد آن را به مستحق بدهد .
مسأله 1978 - اگر پيش از آن كه زكات بر او واجب شود ، چيزى بابت زكات به فقير بدهد ، زكات حساب نمىشود و بعد از آن كه زكات بر او واجب شد ، اگر چيزى را كه به فقير داده از بين نرفته باشد و آن فقير هم به فقر خود باقى باشد مىتواند چيزى را كه به او داده بابت زكات حساب كند .
مسأله 1979 - فقيرى كه مىداند زكات بر انسان واجب نشده ، اگر چيزى بابت زكات بگيرد و پيش او تلف شود ضامن است پس موقعى كه زكات بر انسان واجب مىشود اگر آن فقير به فقر خود باقى باشد ، مىتواند عوض چيزى را كه به او داده بابت زكات حساب كند .
مسأله 1980 - فقيرى كه نمىداند زكات بر انسان واجب نشده ، اگر چيزى بابت زكات بگيرد و پيش او تلف شود ضامن نيست و انسان نمىتواند عوض آن را بابت زكات حساب كند .
مسأله 1981 - مستحب است زكات گاو و گوسفند و شتر را به فقيرهاى آبرومند بدهد و در دادن زكات ، خويشان خود را بر ديگران ، و اهل علم و كمال را بر غير آنان و كسانى را كه اهل سؤال نيستند بر اهل سؤال مقدم بدارد . ولى اگر دادن زكات

335