اعتنا نكند .
مسأله 1205 - اگر در نماز مستحبى دو ركعتى گمانش به سه ركعت يا بيشتر برود ، بايد اعتنا نكند و نمازش صحيح است و اگر گمانش به دو ركعت يا كمتر برود ، بنابر احتياط واجب بايد به همان گمان عمل كند ، مثلا اگر گمانش به يك ركعت مىرود احتياطا بايد يك ركعت ديگر بخواند .
مسأله 1206 - اگر در نماز نافله كارى كند كه براى آن سجده سهو واجب مىشود ، يا يك سجده يا تشهد را فراموش نمايد ، لازم نيست بعد از نماز سجده سهو يا قضاى سجده و تشهد را بجا آورد .
مسأله 1207 - اگر شك كند كه نماز مستحبى را خوانده يا نه ، چنانچه آن نماز مثل نماز جعفر طيار وقت معين نداشته باشد . بنا بگذارد كه نخوانده است و همچنين است اگر مثل نافله يوميه وقت معين داشته باشد و لكن پيش از گذشتن وقت شك كند كه آن را بجا آورده يا نه ، ولى اگر بعد از گذشتن وقت شك كند كه خوانده است يا نه ، به شك خود اعتنا نكند .
شكهاى صحيح مسأله 1208 - در نه صورت اگر در شماره ركعتهاى نماز چهار ركعتى شك كند ، بايد فورا فكر نمايد پس اگر يقين يا گمان به يك طرف شك پيدا كرد همان طرف را بگيرد ، و نماز را تمام كند و الا به دستورهائى كه گفته مىشود عمل نمايد و آن نه صورت از اين قرار است :
اول - آن كه بعد از تمام شدن ذكر واجب سجده دوم شك كند دو ركعت خوانده يا سه ركعت ، كه بايد بنا بگذارد سه ركعت خوانده و يك ركعت ديگر بخواند و نماز را تمام كند و بعد از نماز يك ركعت نماز احتياط ايستاده بدستورى كه بعدا گفته مىشود بجا آورد .
دوم - بين دو و چهار بعد از تمام شدن ذكر واجب سجده دوم كه بايد بنا بگذارد چهار ركعت خوانده و نماز را تمام كند و بعد از نماز دو ركعت نماز احتياط

210