( مسأله 390 ) : اگر مخرج غائط را در آب خزينه تطهير كند ، و پيش از غسل شك كند كه چون در خزينه تطهير كرده حمامى به غسل كردن او راضى است يا نه ، غسل او باطل است ، مگر اين كه پيش از غسل حمامى را راضى كند .
( مسأله 391 ) : اگر شك كند كه غسل كرده يا نه بايد غسل كند ، ولى اگر بعد از غسل شك كند ، كه غسل او درست بوده يا نه ، لازم نيست دوباره غسل نمايد .
( مسأله 392 ) : اگر در بين غسل ، حدث اصغر از او سر زند ، مثلا بول كند لازم نيست غسل را رها كرده و غسل ديگرى بنمايد بلكه مىتواند غسل خود را تمام نمايد و در اين صورت بنابر احتياط لازم بايد وضو هم بگيرد ولى اگر از غسل ترتيبى به ارتماسى و يا از ارتماسى به ترتيبى يا به ارتماسى دفعى عدول نمايد لازم نيست وضو هم بگيرد .
( مسأله 393 ) : اگر از جهت ضيق وقت وظيفه مكلف تيمم بوده ، ولى به خيال اين كه به اندازه غسل و نماز وقت دارد غسل كند ، در صورتى كه با خود غسل قصد قربت كرده باشد ، غسل او صحيح است هر چند براى انجام نماز غسل نموده باشد .
( مسأله 394 ) : كسى كه جنب شده اگر شك كند كه غسل كرده يا نه ، نمازهائى را كه خوانده صحيح است ، ولى براى نمازهاى بعد بايد غسل كند ، و در صورتى كه بعد از نماز حدث اصغر از او صادر شده باشد ، لازم است وضو هم بگيرد ، و اگر وقت باقى است بنابر احتياط لازم نمازى را كه خوانده اعاده نمايد .
( مسأله 395 ) : كسى كه چند غسل بر او واجب است مىتواند به نيت همه آنها يك غسل بجا آورد ، و ظاهر اين است كه اگر يكى معين از آنها را

81