گفته شد عمل نمايد .
( مسأله 2589 ) : اگر چيزى را كه پيدا كرده موقع وضو گرفتن و نماز خواندن همراه او باشد ، و نخواهد آن را به صاحبش چنانچه پيدا شود بدهد وضو و نمازش باطل نمىشود .
( مسأله 2590 ) : اگر كفش شخصى را ببرند و كفش ديگرى بجاى آن بگذارند ، چنانچه بداند كفشى كه مانده مال كسى است كه كفش او را برده و راضى است كه كفشش را عوض كفشى كه برده است بردارد ، مىتواند بجاى كفش خودش بردارد . و همچنين است اگر بداند كه كفش او را بطور ناحق و ظلم برده است ، ولى در اين فرض بايد قيمت آن از كفش خودش بيشتر نباشد ، و الا حكم مجهول المالك ، نسبت به زيادى قيمت جارى است ، و در غير اين دو صورت حكم مجهول المالك بر آن كفش جارى خواهد بود .
( مسأله 2591 ) : اگر مالى كه در دست انسان است مجهول المالك ( ( صاحب آن نا معلوم ) ) باشد و گمشده بر آن مال صدق نكند ، در صورتى كه اطمينان داشته باشد كه مالك آن راضى به تصرف او در آن مىباشد جائز است به هر طوريكه مىداند او راضى است در آن تصرف كند و اگر نه لازم است صاحب آن را جستجو كند ، و تا زمانى كه احتمال مىدهد جستجو فايده داشته باشد جستجو را ادامه دهد ، و پس از يأس از پيدا شدن صاحبش بايد آن مال را به فقير صدقه بدهد ، و احتياط لازم اين است كه با اجازه حاكم شرع تصدق كند ، و اگر بعدا صاحبش پيدا شود ، چنانچه راضى به صدقه دادن نشود ، بنابر احتياط بايد عوض آن را به او بدهد .

540