( مسأله 254 ) : در وضوء شستن صورت و دستها مرتبه اول واجب ، و مرتبه دوم مستحب ، و مرتبه سوم ، و بيشتر از آن حرام مىباشد ، و شستن مرتبه اول وقتى تمام مىشود كه به قصد وضو آن مقدار آب به صورت يا دست بريزد كه آب تمام آن را فرا بگيرد و ديگر جائى براى احتياط باقى نماند ، پس اگر به قصد شستن مرتبه اول مثلا ده مرتبه آب به صورت بريزد تا اين كه آب همه آن را فرا بگيرد اشكال ندارد ، و تا وقتى كه قصد وضو و شستن صورت مثلا نكند شستن اول محقق نمىشود ، پس مىتواند چند مرتبه همه صورت را بشويد و در آخرين مرتبه قصد شستن وضوئى نمايد ، ولى اعتبار قصد در شستن دوم خالى از اشكال نيست و احتياط لازم آنست كه بيش از يك مرتبه بعد از مرتبه اول صورت و يا دستها را نشويد اگر چه به قصد وضو هم نباشد .
( مسأله 255 ) : بعد از شستن هر دو دست بايد جلوى سرا با ترى آب وضو كه در دست مانده ، مسح كند ، و احتياط مستحب آنست كه با كف دست راست مسح نمايد . و مسح را از بالاتر به پائين انجام دهد .
( مسأله 256 ) : يك قسمت از چهار قسمت سر ، كه مقابل پيشانيست جاى مسح مىباشد ، و هر جاى اين قسمت را به هر اندازه مسح كند كافيست ، اگر چه احتياط مستحب آنست كه از در ازا به اندازه درازى يك انگشت و از پهنا به اندازه پهناى سه انگشت بسته مسح نمايد .
( مسأله 257 ) : لازم نيست مسح سر بر پوست آن باشد بلكه بر موى جلوى سر هم صحيح است ، ولى كسى كه موى جلوى سر او باندازه‌اى بلند است كه اگر مثلا شانه كند به صورتش مىريزد ، يا به جاهاى ديگر سر مىرسد ، بايد بيخ موها را مسح كند ، يا فرق سر را باز كرده پوست سر را مسح نمايد ، و اگر موهائى را كه به صورت مىريزد يا بجاى ديگر سر مىرسد جلوى سر جمع كند و بر آنها مسح نمايد ، يا بر موى جاهاى ديگر سر ، كه جلوى آن آمده مسح

54