( مسأله 2356 ) : چيزى را كه منفعتش مال انسان است مثلا آن را اجاره كرده مىتواند عاريه بدهد . ولى بنابر احتياط نمىتواند آن را بدون اذن مالكش به كسى كه آن را عاريه كرده تحويل دهد .
( مسأله 2357 ) : اگر ديوانه و بچه و مفلس و سفيه مال خود را عاريه بدهند صحيح نيست ، اما اگر ولى در صورتى كه مصلحت بداند مال كسى را كه بر او ولايت دارد عاريه دهد اشكال ندارد ، و همچنين واسطه شدن بچه در رسانيدن مال به كسى كه عاريه مىكند بى اشكال است .
( مسأله 2358 ) : اگر در نگهدارى چيزى كه عاريه كرده كوتاهى نكند و در استفاده از آن زياده روى هم ننمايد و اتفاقا آن چيز تلف شود ضامن نيست ولى چنانچه شرط كنند كه اگر تلف شود عاريه كننده ضامن باشد ، يا چيزى را كه عاريه كرده طلا و نقره باشد ، بايد عوض آن را بدهد .
( مسأله 2359 ) : اگر طلا و نقره را عاريه نمايد و شرط كند كه اگر تلف شود ضامن نباشد ، چنانچه تلف شود ضامن نيست .
( مسأله 2360 ) : اگر عاريه دهنده بميرد ، عاريه گيرنده بايد به همان ترتيبى كه در مسأله ( 2348 ) در صورت فوت صاحب مال در مورد وديعه گذشت عمل نمايد .
( مسأله 2361 ) : اگر عاريه دهنده طورى شود كه شرعا نتواند در مال خود تصرف كند مثلا ديوانه يا بيهوش شود ، عاريه كننده بايد به همان ترتيبى كه در مسأله ( 2347 ) در مورد وديعه در نظير اين صورت گذشت عمل نمايد .
( مسأله 2362 ) : كسى كه چيزى را عاريه داده هر وقت بخواهد مىتواند عاريه را به هم بزند ، و كسى هم كه عاريه كرده هر وقت بخواهد مىتواند آن را به هم بزند .
( مسأله 2363 ) : عاريه دادن چيزى كه استفاده حلال ندارد مثل آلات

490