مثلا يك سال نگهدارى كند و از شير آن استفاده نمايد ، و مقدارى روغن بدهد ، چنانچه شير گوسفند را در مقابل زحمتهاى چوپان و آن روغن صلح كند صحيح است بلكه اگر گوسفند را يك ساله به چوپان اجاره دهد كه از شير آن استفاده كند و در عوض مقدارى روغن بدهد و مقيد نكند بخصوص روغن شير آن گوسفند ، اجاره صحيح است .
( مسأله 2172 ) : اگر كسى بخواهد طلب يا حق خود را به ديگرى صلح كند در صورتى صحيح است كه او قبول نمايد ، ولى اگر بخواهد از طلب يا حق خود بگذرد قبول كردن او لازم نيست .
( مسأله 2173 ) : اگر انسان مقدار بدهى خود را بداند و طلبكار او نداند چنانچه ، طلبكار طلب خود را به كمتر از مقدارى كه هست صلح كند مثلا پنجاه تومان طلبكار باشد و طلب خود را به ده تومان صلح نمايد ، زيادى براى بدهكار حلال نيست ، مگر آن كه مقدار بدهى خود را به او بگويد و او را راضى كند ، يا طورى باشد كه اگر مقدار طلب خود را مىدانست ، باز هم به آن مقدار صلح مىكرد .
( مسأله 2174 ) : اگر دو نفر در دست و يا بر ذمه يكديگر مالى داشته باشند ، و بدانند كه يكى از آن دو از ديگرى بيشتر است ، چنانچه فروش آن دو مال به يكديگر از اين جهت كه موجب ربا است حرام باشد ، صلح آن دو يكديگر نيز حرام است ، بلكه اگر زيادتر بودن يكى از آن دو مال از ديگرى معلوم نباشد ولى احتمال زيادى برود نمىتوانند ، بنابر احتياط لازم آن دو را يكديگر صلح نمايند .
( مسأله 2175 ) : اگر دو نفر از يك نفر طلبكار باشند ، يا دو نفر از دو نفر طلبكار باشند ، و بخواهند طلبهاى خود را به يكديگر صلح كنند چنانچه بطورى كه در مسأله پيش گفته شد ، مستلزم ربا نباشد ، اشكال ندارد ، مثلا اگر

448