و پيش از تمام شدن سال منفعتى به دستش آيد ، مىتواند مقدارى را كه از سرمايه بداشته از منافع كسر كند .
( مسأله 1793 ) : اگر مقدارى از سرمايه در تجارت و مانند آن از بين برود مىتواند مقدارى را از سرمايه كم شده از منافع همان سال كسر نمايد .
( مسأله 1794 ) : اگر غير از سرمايه چيز ديگرى از مالهاى او از بين برود ، نمىتواند از منفعتى كه به دستش مىآيد ، آن چيز را تهيه كند ، ولى اگر در همان سال به آن چيز احتياج داشته باشد ، مىتواند در بين سال از منافعش آن را تهيه نمايد .
( مسأله 1795 ) : اگر در تمام سال منفعتى نبرد ، و براى مخارج خود قرض كند ، نمىتواند از منافع سالهاى بعد مقدار قرض خود را كسر نمايد . ولى اگر در اول سال براى مخارج خود قرض كند و پيش از تمام شدن سال منفعتى ببرد مىتواند مقدار قرض خود را از آن منفعت كسر نمايد ، و همچنين در صورتى اول مىتواند ، قرض خود را از ارباح اثناء سال اداء نمايد ، و به آن مقدار خمس تعلق نمىگيرد .
( مسأله 1796 ) : اگر براى زياد كردن مال ، يا خريدن ملكى كه به آن احتياج ندارد ، قرض كند ، نمىتواند از منافع سالش مقدار آن قرض را ادا نمايد بلى اگر مالى را كه قرض كرده و يا چيزى را كه از قرض خريده از بين برود ، در اين صورت مىتواند قرض خود را از منافع آن سال بدهد .
( مسأله 1797 ) : انسان مىتواند خمس چيزهائى كه خمس بر آنها واجب شده است از همان چيزها بدهد يا به مقدار قيمت خمسى كه واجب شده است ، پول بدهد ، و اما اگر جنس ديگرى كه خمس در آن واجب نشده بخواهد بدهد ، محل اشكال است مگر آن كه با اجازه حاكم شرع باشد .
( مسأله 1798 ) : كسى كه خمس بمال او تعلق گرفت ، و سال بر او

368