( مسأله 1374 ) : اگر مسافر بعضى از خصوصيات نماز مسافر را نداند ، مثلا نداند كه اگر چهار فرسخ برود و چهار فرسخ برگردد بايد شكسته بخواند چنانچه به نيت نماز چهار ركعت مشغول نماز شود ، و پيش از ركوع ركعت سوم مسأله را بفهمد بايد نماز را دو ركعتى تمام كند و اگر در ركوع ملتفت شود نمازش بنابر احتياط باطل است ، و در صورتى كه به مقدار يك ركعت هم از وقت مانده باشد بايد نماز را از سر شكسته بخواند .
( مسأله 1375 ) : مسافرى كه بايد نماز را تمام بخواند ، اگر بواسطه ندانستن مسأله به نيت نماز دو ركعتى مشغول نماز شود و در بين نماز مسأله را بفهمد ، بايد نماز را چهار ركعتى تمام كند و احتياط مستحب آنست كه بعد از تمام شدن نماز دوباره آن نماز را چهار ركعتى بخواند .
( مسأله 1376 ) : مسافرى كه نماز نخوانده ، اگر پيش از تمام شدن وقت به وطنش برسد ، يا به جائى برسد كه مىخواهد ده روز در آنجا بماند ، بايد نماز را تمام بخواند ، و كسى كه مسافر نيست ، اگر در وقت نماز نخواند و مسافرت كند ، در سفر بايد نماز را شكسته بخواند .
( مسأله 1377 ) : اگر مسافرى كه بايد نماز را شكسته بخواند ، نماز ظهر يا عصر يا عشاى او قضا شود ، بايد آن را دو ركعتى قضا نمايد اگر چه در غير سفر بخواهد قضاى آن را بجا آورد . و اگر از كسى كه مسافر نيست يكى از اين سه نماز قضا شود ، بايد چهار ركعتى قضا نمايد اگر چه در سفر بخواهد آن را قضا نمايد .
( مسأله 1378 ) : مستحب است مسافر بعد از هر نماز شكسته سى مرتبه بگويد : ( ( سبحان الله والحمد لله ولا إله إلا الله والله أكبر ) ) و در تعقيب نماز ظهر و عصر و عشا بيشتر سفارش شده است . بلكه بهتر است در تعقيب اين سه نماز شصت مرتبه بگويد .

293