( مسأله 1368 ) : مسافرى كه نمىداند بايد نماز را شكسته بخواند ، اگر تمام بخواند نمازش صحيح است .
( مسأله 1369 ) : مسافرى كه مىداند بايد نماز را شكسته بخواند اگر بعضى از خصوصيات آن را نداند ، مثلا نداند كه در سفر هشت فرسخى بايد شكسته بخواند ، چنانچه تمام بخواند و در وقت بفهمد ، بنابر احتياط لازم بايد اعاده نمايد و چنانچه اعاده نكرد قضا نمايد ، ولى اگر در خارج وقت بفهمد قضا ندارد .
( مسأله 1370 ) : مسافرى كه مىداند بايد نماز را شكسته بخواند ، اگر به گمان اين كه سفر او كمتر از هشت فرسخ است تمام بخواند ، وقتى كه بفهمد سفرش هشت فرسخ بوده ، نمازى را كه تمام خوانده ، بايد دوباره شكسته بخواند و اگر بعد از اين كه وقت گذشته بفهمد قضا لازم نيست .
( مسأله 1371 ) : اگر فراموش كند كه مسافر است و نماز را تمام بخواند ، چنانچه در وقت يادش بيايد ، بايد شكسته بجا آورد ، و اگر بعد از وقت يادش بيايد قضاء آن نماز بر او واجب نيست .
( مسأله 1372 ) : كسى كه بايد نماز تمام بخواند ، اگر شكسته بجا آورد در هر صورت نمازش باطل است ، هر چند - بنابر احتياط - مسافرى باشد كه قصد ماندن ده روز در جائى داشته و به جهت ندانستن حكم مسأله نماز را شكسته خوانده است .
( مسأله 1373 ) : اگر مشغول نماز چهار ركعتى شود ، و در بين نماز يادش بيايد كه مسافر است ، يا ملتفت شود كه سفر او هشت فرسخ است ، چنانچه به ركوع ركعت سوم نرفته ، بايد نماز را دو ركعتى تمام كند ، و اگر به ركوع ركعت سوم رفته نمازش بنابر احتياط باطل است ، و در صورتى كه به مقدار خواندن يك ركعت هم وقت داشته باشد ، بايد نماز را از سر شكسته بخواند .

292