( مسأله 1314 ) : اگر صحرانشين مثلا براى پيدا كردن منزل و چراگاه حيواناتش سفر كند ، چنانچه با بنه و دستگاه باشد نماز را تمام بخواند ، و الا چنانچه سفر او هشت فرسخ باشد ، نماز را شكسته بخواند .
( مسأله 1315 ) : اگر صحرانشين مثلا براى زيارت يا حج يا تجارت و مانند اينها مسافرت كند ، بايد نماز را شكسته بخواند .
( شرط هفتم ) آن كه شغل او مسافرت نباشد ، و اما كسى كه كارش مسافرت است به اين معنى كه يا كارى جز مسافرت كردن ندارد ، به حدى كه عرف او را كثير السفر مىگويند و يا اين كه كارى كه در زندگانى براى خود انتخاب كرده توقف بر سفر دارد ، مانند شتردار و راننده و چوبدار و كشتيبان ، اين گونه اشخاص اگر چه براى جهت شخصى خودشان چون بردن اثاثيه منزل و يا نقل و انتقال عيالشان مسافرت كنند ، بايد نماز را تمام بخوانند ، و ملحق مىشود به كسى كه كارش سفر است كسى كه كارش در جاى ديگرى است كه هر روز يا دو روز يك مرتبه مثلا به آن جا سفر نموده و برمىگردد ، مانند كسى كه اقامتش در جائى است و كارش در جاى ديگر از قبيل تجارت و تدريس .
( مسأله 1316 ) : كسى كه شغلش در مسافرت است ، اگر براى كار ديگرى مثلا براى زيارت يا حج مسافرت كند ، بايد نماز را شكسته بخواند ، مگر آن كه عرفا او را كثير السفر بگويند . ولى اگر مثلا شوفر اتومبيل خود را براى زيارت كرايه بدهد ، و در ضمن خودش هم زيارت كند ، در هر حال بايد نماز را تمام بخواند .
( مسأله 1317 ) : حمله دار يعنى كسى كه براى رساندن حاجيها به مكه مسافرت مىكند ، چنانچه شغلش مسافرت باشد ، بايد نماز را تمام بخواند و اگر شغلش مسافرت نباشد ، و فقط در ايام حج براى حمله‌دارى سفر مىكند ، احتياط واجب آنست كه بين نماز و شكسته جمع نمايد ، ولى چنانچه مدت

282