باشد يا مثلا براى نجات دادن مظلومى با او مسافرت كند ، نمازش شكسته است .
( مسأله 1309 ) : اگر به قصد تفريح و گردش مسافرت كند ، سفر او حرام نيست ، و بايد نماز را شكسته بخواند .
( مسأله 1310 ) : اگر براى لهو و خوش گذرانى به شكار رود ، نمازش در حال رفتن تمام است ، و در برگشتن قصر است در صورتى كه به حد مسافت باشد و مانند رفتن براى شكار نباشد ، و چنانچه براى تهيه معاش به شكار رود ، نمازش شكسته است ، و هم چنين است اگر براى كسب و زياد كردن مال برود ، اگر چه در اين صورت احتياط آنست كه نماز را هم شكسته و هم تمام بخواند .
( مسأله 1311 ) : كسى كه براى معصيت سفر كرده ، موقعى كه از سفر برمىگردد ، اگر برگشتن به تنهائى هشت فرسخ است بايد نماز را شكسته بخواند و احتياط مستحب آنست كه در صورتى كه توبه نكرده هم شكسته و هم تمام بخواند .
( مسأله 1312 ) : كسى كه سفر او سفر معصيت است ، اگر در بين راه از قصد معصيت برگردد ، خواه باقيمانده راه به تنهائى يا مجموع رفت و برگشت از آنجا هشت فرسخ باشد يا نه ، بايد نماز را شكسته بخواند .
( مسأله 1313 ) : كسى كه براى معصيت سفر نكرده ، اگر در بين راه قصد كند كه بقيه راه را براى معصيت برود ، بايد نماز را تمام بخواند ، ولى نمازهائى را كه شكسته خوانده صحيح است .
( شرط ششم ) آن كه از كسانى نباشد كه جاى معنى ندارد و خانه‌شان همراه خودشان است مانند صحرانشينهائى كه در بيابانها گردش مىكنند ، و هر جا آب و خوراك براى خود و حشمشان پيدا كنند ، مىمانند ، و بعد از چندى بجاى ديگر مىروند ، پس اين گونه افراد در اين مسافرتها بايد نماز را تمام بخوانند .

281