به شك خود اعتنا نكند .
( مسأله 1179 ) : اگر بعد از ركوع يا سجود شك كند كه كارهاى واجب آن مانند ذكر و آرام بودن بدن را انجام داده يا نه ، بايد به شك خود اعتنا نكند .
( مسأله 1180 ) : اگر در حالى كه به سجده مىرود شك كند كه ركوع كرده يا نه ، يا شك كند كه بعد از ركوع ايستاده يا نه ، بايد به شك خود اعتنا نكند .
( مسأله 1181 ) : اگر در حال برخواستن شك كند كه سجده يا تشهد را بجا آورده يا نه ، بايد به شك خود اعتنا نكند .
( مسأله 1182 ) : كسى كه نشسته يا خوابيده نماز مىخواند ، اگر موقعى كه حمد يا تسبيحات مىخواند ، شك كند كه سجده يا تشهد را بجا آورده يا نه بايد به شك خود اعتنا نكند ، و اگر پيش از آن كه مشغول حمد يا تسبيحات شود ، شك كند كه سجده يا تشهد را بجا آورده يا نه ، بايد بجا آورد .
( مسأله 1183 ) : اگر شك كند كه يكى از ركنهاى نماز را بجا آورده يا نه ، چنانچه مشغول كارى كه بعد از آنست نشده ، بايد آن را بجا آورد ، مثلا اگر پيش از خواندن تشهد شك كند كه دو سجده را بجا آورده يا نه ، بايد بجا آورد ، و چنانچه بعد يادش بيايد كه آن ركن را بجا آورده ، چون ركن زياد شده نمازش بنابر احتياط لازم باطل است .
( مسأله 1184 ) : اگر شك كند عملى را كه ركن نيست بجا آورده يا نه ، چنانچه مشغول كارى كه بعد از آنست نشده ، بايد آن را بجا آورد ، مثلا اگر پيش از خواندن سوره شك كند كه حمد را خوانده يا نه ، بايد حمد را بخواند و اگر بعد از انجام آن يادش بيايد كه آن را بجا آورده ، چون ركن زياد نشده نمازش صحيح است .
( مسأله 1185 ) : اگر شك كند كه ركنى را بجا آورده يا نه مثلا مشغول ،

254