حال ناچارى گفتن يك ( ( سبحان الله ) ) كافى است .
( مسأله 1038 ) : ذكر ركوع بايد دنبال هم و به عربى صحيح گفته شود .
و مستحب است آن را سه يا پنج يا هفت مرتبه بلكه بيشتر بگويند .
( مسأله 1039 ) : در حال ركوع بايد بدن نمازگزار آرام باشد ، او نبايد بدن خود را به اختيار بطورى حركت دهد كه از حال آرام بودن خارج شود حتى - بنابر احتياط - اگر مشغول به ذكر واجب هم نباشد .
( مسأله 1040 ) : اگر موقعى كه ذكر واجب ركوع را مىگويد ، بى اختيار بقدرى حركت كند كه از حال آرام بودن بدن خارج شود ، بهتر اين است كه بعد از آرام گرفتن بدن ، دوباره ذكر را بگويد ، ولى اگر كمى حركت كند كه از حال آرام بودن بدن خارج نشود ، يا انگشتان را حركت دهد ، ضررى ندارد .
( مسأله 1041 ) : اگر پيش از آن كه به مقدار ركوع خم شود و بدن آرام گيرد ، عمدا ذكر ركوع را بگويد ، نمازش باطل است .
( مسأله 1042 ) : اگر پيش از تمام شدن ذكر واجب ، عمدا سر از ركوع بردارد نمازش باطل است ، و اگر سهوا سر بردارد ، چنانچه پيش از آن كه از حال ركوع خارج شود ، يادش بيايد كه ذكر ركوع را تمام نكرده ، بايد آرام بگيرد و ذكر را بگويد ، و اگر بعد از آن كه از حال ركوع خارج شد يادش بيايد نمازش صحيح است .
( مسأله 1043 ) : اگر نتواند به مقدار ذكر در ركوع بماند ، احتياط مستحب آن است كه بقيه آن را در حال برخاستن بگويد .
( مسأله 1444 ) : اگر بواسطه مرض و مانند آن در ركوع آرام نگيرد ، نمازش صحيح است ، ولى بايد پيش از آن كه از حال ركوع خارج شود ، ذكر واجب را به نحوى كه گذشت بگويد .
( مسأله 1045 ) : هر گاه نتواند به اندازه ركوع خم شود ، بايد به چيزى

221