1 - آن كه تمام خونى كه دفعه اول ديده يا مقدارى از آن ، در روزهاى عادت باشد و خون دوم كه بعد از پاك شدن مىبيند در روزهاى عادت نباشد ، در اين صورت بايد همه خون اول را حيض ، و خون دوم را استحاضه قرار دهد .
2 - آن كه خون اول در روزهاى عادت نباشد ، و تمام خون دوم يا مقدارى از آن در روزهاى عادت باشد كه بايد همه خون دوم را حيض ، و خون اول را استحاضه قرار دهد .
3 - آن كه مقدارى از خون اول و دوم در روزهاى عادت باشد و خون اولى كه در روزهاى عادت بوده از سه روز كمتر نباشد و با پاكى وسط و مقدارى از خون دوم كه آن هم در روزهاى عادت بوده از ده روز بيشتر نباشد ، در اين صورت هر دو خون حيض است ( و احتياط واجب آنست كه در پاكى وسط بين كارهاى طاهره و ترك آنچه بر حائض حرام است جمع نمايد ) و مقدارى از خون دوم كه بعد از روزهاى عادت بوده استحاضه است و اما مقدارى از خون اول كه قبل از روزهاى عادت بوده چنانچه عرفا بگويند كه عادتش جلو افتاده محكوم بحيضيت است ، مگر آن كه حكم بحيضيت آن باعث آن شود كه بعضى از خون دوم كه نيز در روزهاى عادت بوده يا تمام آن از ده حيض خارج شود كه در اين صورت محكوم به استحاضه است ، مثلا اگر عادت زن از سوم ماه تا دهم بوده در صورتى كه يك ماه از اول تا ششم خون ببيند و دو روز پاك شود و بعد تا پانزدهم خون ببيند خونهائى كه از اول تا دهم ديده حيض است و خونهائى كه از يازدهم تا پانزدهم ديده استحاضه مىباشد .
4 - آن كه مقدارى از خون اول و دوم در روزهاى عادت او باشد ولى خون اولى كه در روزهاى عادت بوده ، از سه روز كمتر باشد در اين صورت بعيد نيست مقدارى از خون اول را كه در عادت خود ديده با تمام كردن كسرى آن از ما قبل تا سه روز شود بايد حيض قرار دهد ، پس اگر بشود مقدارى را كه

101