احكام سر بريدن و شكار كردن حيوانات ( مسأله 2592 ) : حيوان وحشى باشد يا اهلى - غير از حيوانهاى حرام گوشت كه بيان آنها در احكام خوردنيها و آشاميدنيها مىآيد - اگر آن را بدستورى كه بعدا گفته مىشود سر ببرند پس از جان دادن گوشت آن حلال و بدن آن پاك است ولى شتر و ماهى و ملخ به غير از سر بريدن خوردن آنها حلال مىشود بطورى كه در مسائل آينده خواهد آمد .
( مسأله 2593 ) : حيوان حلال گوشت وحشى مانند آهو و كبك و بز كوهى و حيوان حلال گوشتى كه اهلى بوده و بعدا وحشى شده مثل گاو و شتر اهلى كه فرار كرده و وحشى شده است ، اگر بدستورى كه بعدا گفته مىشود آنها را شكار كنند ، پاك و حلال است ، ولى حيوان حلال گوشت اهلى مانند گوسفند و مرغ خانگى و حيوان حلال گوشت وحشى كه بواسطه تربيت كردن اهلى شده است ، با شكار كردن پاك و حلال نمىشود .
( مسأله 2594 ) : حيوان حلال گوشت وحشى در صورتى با شكار كردن پاك و حلال مىشود كه بتواند فرار كند يا پرواز نمايد ، بنابر اين بچه آهو كه نمىتواند فرار كند و بچه كبك كه نمىتواند پرواز نمايد ، با شكار كردن پاك و حلال نمىشود ، و اگر آهو و بچه‌اش را كه نمىتواند فرار كند ، با يك تير شكار نمايد آهو حلال و بچه‌اش حرام است .
( مسأله 2595 ) : حيوان حلال گوشتى كه مانند ماهى خون جهنده ندارد ، اگر به خودى خود بميرد پاك است ولى گوشت آن را نمىشود خورد .
( مسأله 2596 ) : حيوان حرام گوشتى كه خون جهنده ندارد ، مانند مار ، مرده آن پاك است ولى با سر بريدن حلال نمىشود .

541