آن كه اهليت اجازه دادن از جهت ديوانگى يا مانند آن را نداشته باشند در اين موارد اجازه آنان لازم نيست و همچنين اگر اجازه گرفتن از آنان به جهت غائب بودن يا غير آن ممكن نباشد ، و دختر حاجت زيادى به شوهر كردن داشته باشد اجازه پدر و جد لازم نيست .
( مسأله 2387 ) : اگر پدر ، يا جد پدرى براى پسر نا بالغ خود زن بگيرد ، پسر بايد بعد از بالغ شدن خرج آن زن را بدهد ، بلكه قبل از بلوغ هم در صورتى كه به سنى رسيده باشد كه قابليت تلذذ را داشته باشد وزن هم به حدى كوچك نباشد كه قابليت آن كه شوهر از او تلذذ ببرد را نداشته باشد ، نفقه زن بر ذمه پسر ثابت است و در غير اين صورت هم احتمال استحقاق نفقه مىرود پس احتياط به مصالحه يا مانند آن ترك نشود .
( مسأله 2388 ) : اگر پدر يا جد پدرى براى پسر نا بالغ خود زن بگيرد چنانچه پسر در موقع عقد مالى نداشته ، پدر يا جد او بايد مهر زن را بدهد ، و همچنين اگر مالى داشته باشد ولى پدر يا جد ضامن مهر شوند و در غير اين دو صورت اگر مهر بيش از مهر المثل نباشد ، يا آن كه مصلحتى اقتضا كند كه مهر آن پسر بيش از مهر المثل باشد ، پدر يا جد مىتوانند مهر را از مال پسر بپردازند ، و الا نمىتوانند بيش از مهر المثل را از مال پسر بپردازند مگر آن كه او بعد از بلوغ كار آنها را قبول كند .
مواردى كه زن يا شوهر مىتواند عقد را به هم بزند ( مسأله 2389 ) : اگر بعد از عقد بفهمد كه زن يكى از شش عيب را كه ذكر مىشود در حال عقد داشته مىتواند بواسطه آن عيب عقد را به هم بزند :
( ( اول ) ) ديوانگى ، هر چند گاه گاهى باشد . ( ( دوم ) ) مرض خوره . ( ( سوم ) )

497