مصرف زكات ( مسأله 1933 ) : زكات در هشت مورد صرف مىشود . ( ( اول ) ) فقير ، و او كسى است كه مخارج سال خود و عيالاتش را ندارد ، ولى كسى كه صنعت يا ملك يا سرمايه‌اى دارد كه مىتواند مخارج سال خود را بگذارند فقير نيست .
( ( دوم ) ) مسكين و او كسى است كه از فقير سخت‌تر مىگذارند . ( ( سوم ) ) كسى كه از طرف امام عليه السلام يا نائب امام مأمور است كه زكات را جمع و نگهدارى نمايد ، و به حساب آن رسيدگى كند و آن را به امام يا نائب امام يا فقرا برساند .
( ( چهارم ) ) كافرهائى كه اگر زكات به آنان بدهند به دين اسلام مايل مىشوند يا در جنگ يا غير آن به مسلمانان كمك مىكنند . و همچنين مسلمانانى كه ايمان آنان به بعضى از آنچه پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله آورده‌اند ضعيف است ، ولى چنانچه زكات به آنان داده شود موجب تقويت ايمانشان مىگردد ، يا مسلمانانى كه ايمان به ولايت امير مؤمنان عليه السلام ندارند ، ولى اگر به آنان زكات داده شود ، به ولايت رغبت پيدا مىكنند و به آن ايمان مىآورند . ( ( پنجم ) ) خريدارى بنده‌ها و آزاد كردن آنان . به تفصيلى كه در محل خود ذكر شده است . ( ( ششم ) ) بدهكارى كه نمىتواند قرض خود را بدهد . ( ( هفتم ) ) في سبيل الله يعنى كارهائى كه نفعش به عموم مسلمين مىرسد مثل ساختن مسجد ، و مدرسه‌اى كه علوم دينيه در آن خوانده مىشود ، و تنظيف شهر ، و اسفالت راهها و توسعه آنها و مانند اينها .
( ( هشتم ) ) ابن السبيل يعنى مسافرى كه در سفر درمانده شده اينها مواردى است كه زكات در آنها صرف مىشود ولى بنابر اقوى مالك نمىتواند زكات را بدون اذن امام عليه السلام يا نائبش در دو مورد سوم و چهارم مصرف نمايد ، و همچنين است حال در مورد هفتم بنابر احتياط لازم . و احكام اين موارد

397