را بطورى كه شبيه كسى است كه تلفظ به تكبير مىكند حركت دهد ، و براى او با انگشتش نيز اشاره نمايد .
( مسأله 963 ) : مستحب است بعد از تكبيرة الاحرام بگويد : ( ( يا محسن قد أتاك المسيء وقد أمرت المحسن ان يتجاوز عن المسيء أنت المحسن وأنا المسيء به حق محمد و آل محمد صلى على محمد وآل محمد و تجاوز عن قبيح ما تعلم مني ) ) يعنى اى خدائى كه به بندگان احسان مىكنى بنده گنهكار بدر خانه تو آمده و تو امر كرده‌اى كه نيكوكار از گناهكار بگذرد ، تو نيكوكارى و من گناهكار ، به حق محمد و آل محمد رحمت خود را بر محمد و آل محمد بفرست و از بديهائى كه مىدانى از من سر زده بگذر .
( مسأله 964 ) : مستحب است موقع گفتن تكبير اول نماز و تكبيرهاى بين نماز دستها را تا مقابل گوشها بالا ببرد .
( مسأله 965 ) : اگر شك كند كه تكبيرة الاحرام را گفته يا نه ، چنانچه مشغول خواندن چيزى از قرائت شده ، به شك خود اعتنا نكند ، و اگر چيزى نخوانده ، بايد تكبير را بگويد .
( مسأله 966 ) : اگر بعد از گفتن تكبيرة الاحرام شك كند كه آن را صحيح گفته يا نه ، چه مشغول خواندن چيزى شده باشد يا نه به شك خود اعتنا نكند .
قيام ( ايستادن ) ( مسأله 967 ) : قيام در موقع گفتن تكبيرة الاحرام و قيام پيش از ركوع كه آن را قيام متصل به ركوع مىگويند ركن است ، ولى قيام در موقع خواندن حمد و سوره و قيام بعد از ركوع ركن نيست ، و اگر كسى آن را از روى فراموشى

208