اگر وقت باشد كه براى سر بريدن ، آن قسمت كه در آن سر نيست حرام است و آن قسمت ديگر اگر سر آن را به دستورى كه در شرع معين شده ببرند حلال است ولى اگر ممكن نباشد مقدارى زنده بماند و در حال نزع باشد چنانچه سرش را هم ببرند بنابر احتياط واجب بايد از آن اجتناب نمايد .
مسأله 2606 - اگر با چوب يا سنگ يا چيز ديگرى كه شكار كردن با آن صحيح نيست حيوانى را دو قسمت كنند ، قسمتى كه سر و گردن ندارد حرام است و قسمتى كه سر و گردن دارد ، اگر زنده باشد ، و سر آن را به دستورى كه در شرع معين شده ببرند حلال است ولى اگر ممكن نباشد مقدارى زنده بماند و در حال جان دادن باشد چنانچه سرش را هم ببرند بنابر احتياط واجب بايد از آن اجتناب نمايند .
مسأله 2607 - اگر حيوانى را شكار كنند ، يا سر ببرند و بچه زنده‌اى از آن بيرون آيد چنانچه آن بچه را به دستورى كه در شرع معين شده سر ببرند حلال و اگر نه حرام مىباشد .
مسأله 2608 - اگر حيوانى را شكار كنند يا سر ببرند و بچه مرده‌اى از شكمش بيرون آورند ، چنانچه خلقت آن بچه كامل باشد و مو يا پشم در بدنش روئيده باشد پاك و حلال است .
شكار كردن با سگ شكارى مسأله 2609 - اگر سگ شكارى حيوان وحشى حلال گوشتى را شكار كند پاك بودن و حلال بودن آن حيوان شش شرط دارد :
اول سگ به طورى تربيت شده باشد كه هر وقت آن را براى گرفتن شكار بفرستند برود و هر وقت از رفتن جلوگيرى كنند بايستد ولى اگر در وقت نزديك شدن به شكار با جلوگيرى نايستد مانع ندارد و احتياط واجب آن است كه اگر عادت دارد كه پيش از رسيدن صاحبش شكار را مىخورد از شكار او اجتناب كنند ، ولى اگر اتفاقا شكار را بخورد اشكال ندارد .
دوم صاحبش آن را بفرستد و اگر از پيش خود دنبال شكار رود و حيوانى را شكار كند خوردن آن حيوان حرام است . بلكه اگر از پيش خود دنبال شكار رود و بعدا صاحبش بانگ بزند كه زودتر آن را به شكار برساند اگر چه بواسطه صداى صاحبش شتاب كند ، بنابر احتياط واجب بايد از خوردن آن شكار خوددارى نمايد .
سوم كسى كه سگ را مىفرستد بايد مسلمان باشد يا بچه مسلمان باشد كه خوب و

365