به صورتش مىريزد ، يا به جاهاى ديگر سر مىرسد ، بايد بيخ موها را مسح كند ، يا فرق سر را باز كرده پوست سر را مسح نمايد ، و اگر موهائى را كه به صورت مىريزد يا به جاهاى ديگر سر مىرسد جلوى سر جمع كند و بر آنها مسح نمايد ، يا بر موى جاهاى ديگر سر ، كه جلوى آن آمده مسح كند باطل است .
مسأله 252 - بعد از مسح سر بايد با ترى آب وضو كه در دست مانده روى پاها را از سر يكى از انگشتها تا برآمدگى روى پا مسح كند .
مسأله 253 - پهناى مسح پا به هر اندازه باشد كافى است ، ولى بهتر آن است كه به اندازه پهناى سه انگشت بسته مسح نمايد ، و بهتر از آن مسح تمام روى پا است .
مسأله 254 - اگر در مسح پا همه دست را روى پا بگذارند و كمى بكشند صحيح است .
مسأله 255 - در مسح سر و روى پا بايد دست را روى آنها بكشد ، و اگر دست را نگهدارد و سر يا پا را به آن بكشد وضو باطل است ، ولى اگر موقعى كه دست را مىكشد سر يا پا مختصرى حركت كند اشكال ندارد .
مسأله 256 - جاى مسح بايد خشك باشد . و اگر به قدرى تر باشد كه رطوبت كف دست به آن اثر نكند مسح باطل است . ولى اگر ترى آن به قدرى كم باشد كه رطوبتى كه بعد از مسح در آن ديده مىشود بگويند فقط از ترى كف دست است اشكال ندارد .
مسأله 257 - اگر براى مسح رطوبتى در كف دست نمانده باشد نمىتواند دست را با آب خارج تر كند ، بلكه بايد از اعضاء ديگر وضو رطوبت بگيرد و با آن مسح نمايد .
مسأله 258 - اگر رطوبت كف دست فقط به اندازه مسح سر باشد ، مىتواند سر را با همان رطوبت مسح كند ، و براى مسح پاها از اعضاء ديگر وضو رطوبت بگيرد .
مسأله 259 - مسح كردن از روى جوراب و كفش باطل است ، ولى اگر بواسطه سرماى شديد يا ترس از دزد و درنده و مانند اينها نتواند كفش يا جوراب را بيرون آورد . مسح كردن بر آنها اشكال ندارد ، و اگر روى كفش نجس باشد بايد چيز پاكى بر آن بيندازد و بر آن چيز مسح كند .
مسأله 260 - اگر روى پا نجس باشد و نتواند براى مسح ، آن را آب بكشد بايد تيمم نمايد .

33