اگر پيدا نباشد شستن مو كافى است ، و رساندن آب به زير آن لازم نيست .
مسأله 241 - اگر شك كند كه پوست صورت از لاى مو پيدا است يا نه بنابر احتياط واجب بايد مو را بشويد و آب را به پوست هم برساند .
مسأله 242 - شستن توى بينى و مقدارى از لب و چشم كه در وقت بستن ديده نمىشود واجب نيست ، ولى براى آن كه يقين كند از جاهائى كه بايد شسته شود چيزى باقى نمانده واجب است مقدارى از آنها را هم بشويد . و كسى كه نمىدانسته بايد اين مقدار را بشويد اگر نداند در وضوهائى كه گرفته اين مقدار را شسته يا نه نمازهائى كه خوانده صحيح است .
مسأله 243 - بايد صورت و دستها را از بالا به پائين شست ، و اگر از پائين به بالا بشويد وضو باطل است .
مسأله 244 - اگر دست را تر كند و به صورت و دستها بكشد ، چنانچه ترى دست بقدرى باشد كه بواسطه كشيدن دست ، آب كمى بر آنها جارى شود كافى است .
مسأله 245 - بعد از شستن صورت بايد دست راست و بعد از آن دست چپ را از آرنج تا سر انگشتها بشويد .
مسأله 246 - براى آن كه يقين كند آرنج را كاملا شسته بايد مقدارى بالاتر از آرنج را هم بشويد .
مسأله 247 - كسى كه پيش از شستن صورت دستهاى خود را تا مچ شسته ، و در موقع وضو بايد تا سر انگشتان را بشويد و اگر فقط تا مچ را بشويد وضوى او باطل است .
مسأله 248 - در وضو شستن صورت و دستها مرتبه اول واجب و مرتبه دوم جايز و مرتبه سوم و بيشتر از آن حرام مىباشد ، و اگر با يك مشت آب تمام عضو شسته شود و به قصد وضو بريزد يك مرتبه حساب مىشود چه قصد بكند يك مرتبه را يا قصد نكند .
مسأله 249 - بعد از شستن هر دو دست بايد جلوى سر را با ترى آب وضو كه در دست مانده مسح كند ، و لازم نيست با دست راست باشد يا از بالا به پائين مسح نمايد .
مسأله 250 - يك قسمت از چهار قسمت سر كه مقابل پيشانى است جاى مسح مىباشد ، و هر جاى اين قسمت را به هر اندازه مسح كند كافى است ، اگر چه احتياط مستحب آن است كه از در ازا به اندازه در ازاى يك انگشت و از پهنا به اندازه پهناى سه انگشت بسته مسح نمايد .
مسأله 251 - لازم نيست مسح سر بر پوست آن باشد بلكه بر موى جلوى سر هم صحيح است . ولى كسى كه موى جلوى سر او به اندازه‌اى بلند است كه اگر مثلا شانه كند

32