اذانى را كه گفته اذان اين اقامه حساب نشود مستحب است دوباره اذان و اقامه را بگويد و نيز اگر بين اذان و اقامه و نماز به قدرى فاصله دهد كه اذان و اقامه آن نماز حساب نشود ، مستحب است دوباره براى آن نماز ، اذان و اقامه بگويد .
مسأله 934 - اذان و اقامه بايد به عربى صحيح گفته شود ، پس اگر به عربى غلط بگويد ، يا بجاى حرفى حرف ديگر بگويد ، يا مثلا ترجمه آنها را به فارسى بگويد صحيح نيست .
مسأله 935 - اذان و اقامه بايد بعد از داخل شدن وقت نماز گفته شود و اگر عمدا يا از روى فراموشى پيش از وقت بگويد باطل است .
مسأله 936 - اگر پيش از گفتن اقامه شك كند كه اذان گفته يا نه بايد اذان را بگويد ، ولى اگر مشغول اقامه شود و شك كند كه اذان گفته يا نه ، گفتن اذان لازم نيست .
مسأله 937 - اگر در بين اذان يا اقامه پيش از آن كه قسمتى را بگويد شك كند كه قسمت پيش از آن را گفته يا نه ، بايد قسمتى را كه در گفتن آن شك كرده بگويد ، ولى اگر در حال گفتن قسمتى از اذان يا اقامه شك كند كه آنچه پيش از آن است گفته يا نه ، گفتن آن لازم نيست .
مسأله 938 - مستحب است انسان در موقع گفتن اذان ، رو به قبله بايستد و با وضو يا غسل باشد و دستها را به گوش بگذارد و صدا را بلند نمايد و بكشد و بين جمله‌هاى اذان كمى فاصله دهد و بين آنها حرف نزند .
مسأله 939 - مستحب است بدن انسان در موقع گفتن اقامه آرام باشد و آن را از اذان آهسته تر بگويد و جمله‌هاى آن را به هم نچسباند ، ولى به اندازه‌اى كه بين جمله‌هاى اذان فاصله مىدهد ، بين جمله‌هاى اقامه فاصله ندهد .
مسأله 940 - مستحب است بين اذان و اقامه يك قدم بردارد ، يا قدرى بنشيند يا سجده كند ، يا ذكر بگويد يا دعا بخواند ، يا قدرى ساكت باشد يا حرفى بزند يا دو ركعت نماز بخواند ولى حرف زدن بين اذان و اقامه نماز صبح مستحب نيست ، ولى نماز خواندن بين اذان و اقامه نماز مغرب را به اميد ثواب بياورد .
مسأله 941 - مستحب است كسى را كه براى گفتن اذان معين مىكنند ، عادل و وقت شناس و صدايش بلند باشد و اذان را در جاى بلند بگويد .

129