احكام وصيت مسأله 2694 - وصيت آنست كه انسان سفارش كند بعد از مرگش براى او كارهائى انجام دهند ، يا بگويد بعد از مرگش چيزى از مال او ملك كسى باشد ، يا براى اولاد خود و كسانى كه اختيار آنان با او است قيم و سرپرست معين كند . و كسى را كه به او وصيت مىكنند وصى مىگويند .
مسأله 2695 - كسى كه مىخواهد وصيت كند با اشاره‌اى كه مقصودش را بفهماند مىتواند وصيت كند اگر چه لال نباشد .
مسأله 2696 - اگر نوشته‌اى به امضا يا مهر ميت ببينند چنانچه مقصود او را بفهماند و معلوم باشد كه براى وصيت كردن نوشته ، بايد مطابق آن عمل كنند .
مسأله 2697 - كسى كه وصيت مىكند بايد عاقل و بالغ باشد ولى بچه ده ساله‌اى كه خوب و بد را تميز مىدهد اگر براى كار خوبى مثل ساختن مسجد و آب انبار و پل وصيت كند صحيح مىباشد و از روى اختيار وصيت كند ، و نيز وصيت كننده بايد در حال بالغ شدن سفيه نباشد و حاكم شرع هم او را از تصرف در اموالش جلوگيرى نكرده باشد .
مسأله 2698 - كسى كه از روى عمد مثلا زخمى به خود زده يا سمى خورده است كه به واسطه آن ، يقين يا گمان به مردن او پيدا مىشود ، اگر وصيت كند كه مقدارى از مال او را به مصرفى برسانند صحيح نيست .
مسأله 2699 - اگر انسان وصيت كند كه چيزى به كسى بدهند ، در صورتى آن كس آن چيز را مالك مىشود كه آن را قبول كند اگر چه در حال زنده بودن وصيت كننده باشد .
مسأله 2700 - وقتى انسان نشانه‌هاى مرگ را در خود ديد ، بايد فورا امانتهاى مردم را به صاحبانش برگرداند و اگر به مردم بدهكار است و موقع دادن آن بدهى رسيده بايد بدهد ، و

381