بر انسان واجب است براى خرجى خود قرض كند احتياط واجب آن است كه بدهى او را از زكات ندهد .
مسأله 1948 - انسان نمىتواند مخارج كسانى را كه مثل اولاد خرجشان بر او واجب است از زكات بدهد ، ولى اگر مخارج آنان را ندهد ديگران مىتوانند به آنان زكات بدهند .
مسأله 1949 - اگر انسان زكات به پسرش بدهد كه خرج زن و نوكر و كلفت خود نمايد اشكال ندارد .
مسأله 1950 - اگر پسر به كتابهاى علمى دينى احتياج داشته باشد پدر مىتواند براى خريدن آنها به او زكات بدهد .
مسأله 1951 - پدر مىتواند به پسرش زكات بدهد كه براى خود زن بگيرد پسر هم مىتواند براى آن كه پدرش زن بگيرد زكات خود را به او بدهد .
مسأله 1952 - به زنى كه شوهرش مخارج او را مىدهد ، يا خرجى نمىدهد ولى زن او را به دادن خرجى مجبور كند ، نمىشود زكات داد .
مسأله 1953 - زنى كه صيغه شده اگر فقير باشد ، شوهرش و ديگران مىتوانند به او زكات بدهند . ولى اگر شوهرش در ضمن عقد شرط كند كه مخارج او را بدهد ، يا به جهت ديگرى دادن مخارجش بر او واجب باشد ، در صورتى كه بتواند مخارج آن زن را بدهد يا زن بتواند او را مجبور كند ، نمىشود به آن زن زكات داد .
مسأله 1954 - زن مىتواند به شوهر فقير خود زكات بدهد ، اگر چه شوهر زكات را صرف مخارج خود آن زن نمايد .
مسأله 1955 - سيد نمىتواند از غير سيد زكات بگيرد ، ولى اگر خمس و ساير وجوهات كفايت مخارج او را نكند و از گرفتن زكات ناچار باشد ، مىتواند از غير سيد زكات بگيرد .
ولى احتياط واجب آن است كه اگر ممكن باشد فقط به مقدارى كه براى مخارج روزانه‌اش ناچار است بگيرد .
مسأله 1956 - به كسى كه معلوم نيست سيد است يا نه ، مىشود زكات داد .
نيت زكات مسأله 1957 - انسان بايد زكات را به قصد قربت يعنى براى انجام فرمان خداوند عالم بدهد و در نيت معين كند كه آنچه را مىدهد زكات مال است ، يا زكات فطره . ولى اگر مثلا زكات گندم و جو بر او واجب باشد ، لازم نيست معين كند چيزى را كه مىدهد زكات

260