ادامه جواب : دو فرض ممكن است . يكى آن كه ارزش پول كه يك امر اعتبارى است ، و معيار در آن پشتوانه آن است مانند طلا و غيره ، كم شده باشد ، مانند دينار عراقى در زمان فعلى . و ديگرى آن كه ثمن به خصوص ترقى قميت پيدا نموده است . در مورد دوم مسلما فضول ضامن ما به التفاوت نيست . ولى در مورد اول بعيد نمىدانم كه ضامن باشد . ولى احتياط به مصالحه نبايد ترك شود . د ) به هر حال مشترى نمىتواند بايع را ملزم به تحويل مورد ديگرى با همان كميت و كيفيت بنمايد . مگر آن كه بيع كلى باشد ، و در مقام اداء تطبيق بر مال غير نموده باشد ، كه در اين صورت مىتواند تقاضاى تحويل فرد ديگرى از آن كلى را بنمايد . ( تاريخ جواب استفتاء : 28 ربيع الثانى 1420 )